ჭიათურა მენეჯმენტ კომპანიმ ჯორჯიან მანგანეზთან შეთანხმებით გადაწყვიტა, რომ ჭიათურაში მიწისქვეშა სამუშაოები აღარ განაახლოს. ეს პრაქტიკულად ნიშნავს ორ რამეს:

ალი აბასი პერსონაჟების რეჟისორია. ეგებ „მოწაფე“ ახალს არაფერს გვიყვება დონალდ ტრამპზე, მაგრამ ნამდვილად გვიყვება ორიგინალურად. ესაა ფილმი, სადაც ერთი პატარა დეტალი უფრო მეტს ამბობს პერსონაჟზე, ვიდრე მთელი ფილმი.

დიდთოვლობა, კლიმატის ცვლილება და ქართული ოცნება

ივლიანე ხაინდარავას ავტორობით ახლახანს გამოქვეყნებული წერილი რამდენიმე საინტერესო თეზისს შეიცავს. ერთ მათგანს არსებითად, ვეთანხმები, მეორეს - ნაწილობრივ, თუმცა გავრცობის და ინტერპრეტაციის დათქმით.

ჩვენ არ გაგვიგია რას ამბობდა ზამირ კვეკვესკირი, როცა იწვოდა. რას უთვლიდა ხელისუფლებას, რა იყო მისი ბოლო სიტყვები, როცა სხეულზე გაჩენილ ხანძარს უქრობდნენ. მისი და სხვების სათქმელი გასაგები ხდება მოგვიანებით - როგორც მისი ფიზიკური არყოფნის, მის თავს გადამხდარი გულგრილობის  და სასოწარკვეთის დასტური.

...თუმცა, თითების ნერვიული მოძრაობებით შეთამაშებული ცარიელი „ბორჯომის“ ბოთლი, რუხაძის მომავალ „თავისუფლების დღიურებში“, სულ სხვა შინაარსს ფინალს გვაუწყებს.

საპროტესტო აქციებზე დაკავებულების მნიშვნელოვანი ნაწილი ახალგაზრდები არიან. ოცნება ახალგაზრდების მიმართ სასტიკია. ოცნების პროპაგანდისტული მედია მათზე ზიზღით და ცინიზმით საუბრობს და ფართო მოსახლეობაში ამ ზიზღნარევი ცინიზმის დამკვიდრებას ცდილობს.

დღეს ჩვენი საზოგადოების დიდი ნაწილი, განსაკუთრებით კი ჩვენი ახალგაზრდობა, მთელი გულით, დიდი ენთუზიაზმით, მრავალფეროვანი კრეატიული იდეებით და აქტივობით იცავს ქვეყნის ევროპულ არჩევანს. და რას ვიცავთ მაშინ, როდესაც ევროპას ვიცავთ?

ლეანდრი და დიომედე ხედავდნენ, რომ გლეხები წვავდნენ და ანგრევდნენ  ყველაფერს, რისი თან წაღება არ შეეძლოთ.