ბლოგი
ერთი ნახატის ცამეტი მსხვერპლი... მაშინ ვინ წარმოიდგენდა, რომ მუჰამედის უწყინარი შარჟი, რომელიც მხოლოდ ადამიანთა გასაღიმებლად იყო დახატული და რომლის გამოქვეყნების გამო 2015 წლის 7 იანვარს, პარიზში, შეიარაღებულმა პირებმა ,,შარლი ებდოს’’ 12 თანამშრომელი იმსხვერპლეს, თითქმის ექვსი წლის შემდეგ კიდევ ერთ ადამიანს შეიწირავდა. მაგრამ სწორედ ასე მოხდა.
ახლა ვფიქრობ, აქვე დავწერო კითხვაზე პასუხი, თვალები რომ არ გადაგიღალოთ, ბევრის წაკითხვა რომ არ მოგიწიოთ და როგორც გჩვევიათ ხოლმე, მხოლოდ სათაურითა და პირველი აბზაცით გამოგატანინოთ საკითხში ღრმად ჩახედული ადამიანის დამაჯერებელი პათოსით გაჯერებული დასკვნა თუ, ცოტათი გაგაწვალოთ და სადღაც შუაში გითხრათ ჩემი სათქმელი, ანდაც საერთოდ ბოლომდე გაგტანჯოთ და მხოლოდ დასასრულში გაგიმხილოთ, რა გვასწავლა კორონამ?
წითელი ინტელიგენცია, საპატრიარქოს დიდი ნაწილი და თითქმის ყველა ორგანიზებული ინტერეს-ჯგუფი (ფეხბურთელები, მოჭიდავეები, ) ოცნების სატელიტი პარტიები და პოლიტიკოსები, რომლებიც ოპოზიციის სახელითა და კვოტით ასპარეზობენ
თუმცა ერთია ფორმა და მეორე – შინაარსი (თუ პირიქით). გავიმეორებ, კულტურის ისეთი სფეროს განვითარება, როგორიცაა ლიტერატურა, გასაგები მიზეზების გამო, არ საჭიროებს დიდ ფინანსებს, როგორსაც მაგალითად, - კინოინდუსტრია, და უცნაური ტერმინი რომ ვიხმაროთ, „ხარჯეფექტურია”. მიუხედავად ამისა, საჭიროებს დიდ ცოდნასა და გემოვნებას, ასათვისებელ ბიუჯეტთან ერთად ლიტერატურული პროცესის სწორად დაგეგმვასა და განკარგვას, და მის ყველა მიმართულებაში პროფესიონალების ჩართვას.
შეიძლება იფიქროთ, რომ ასეთ კაცებს ქალები დასანახად ვერ იტანენ და იმედი აქვთ, რომ ახალი თაობა სულ სხვანაირი იქნება. რატომ უნდა უნდოდეს ქალს, რომ მისი მეუღლე, ძმა, მამა ან შვილი ფერთმოძულე ადამიანი იყოს, არა?
არჩევანი არსებობს და თუ ვინმეს უკეთესი იდეა არ გვაქვს, მაშინ დროა დავიწყოთ განათლების სისტემის ძირეული რეფორმა.
სიტყვა „კარანტინის“ ეტიმოლოგია ბიბლიურია. მისი წარმომავლობა მათეს სახარებაში აღწერილ ქრისტეს 40 დღიან და 40 ღამიან მარხვას უკავშირდება, რომელიც მან ე.წ. ცდუნების მთაზე - არაბულად Jabel Quruntul-ზე, იგივე კარანტინის მთაზე (Mount Quarantania) - განმარტოებაში გაატარა მას შემდეგ, რაც მდინარე იორდანიაში მოინათლა.
როგორც ვხედავთ, რთულია სტარტაპების გზა, განსაკუთრებით საქართველოში, მაგრამ ჩნდებიან ისეთები, ვისაც აწუხებს დამდგარი წესრიგის მონოტონურობა და ჯიუტად მიიკვლევს გზას განსაკუთრებული ჯილდოს მოლოდინში.
შოკის მომგვრელია, რომ ნარკოპოლიტიკის რეფორმის თუნდაც ამ მოკლე აღწერილობაში ვერსად ვნახულობთ სიტყვათაშეთანხმებას „ზიანის შემცირება“.
მესი ზოგადად ნამეტანი უცნაური ვინმეა. მასზე თითქოს ყველამ ყველაფერი იცის და ბოლოს აღმოჩნდება ხოლმე, რომ ამ უცნაურ კაცზე საბოლოოდ ბევრი არც არაფერი გვცოდნია. ალბათ სწორედ ამიტომაც დაარქვეს ლეო მესის “უცხოპლანეტელი“. მართლია ეს მეტსახელი მე დიდად არ მომწონს, მაგრამ “ფეხბურთის ღმერთებს“, “ფეხბურთის მეფეებს“, “იმპერატორებს“ და “გუბერნატორებს“ ნამდვილად სჯობს...
პოლიტიზირებული და მუდმივად ტელეეკრანებს მიჩერებული ჩვენი ქვეყნის მოქალაქეები სამწუხაროდ ნაკლებად მსჯელობენ და რატომღაც სჯერათ, რომ “დღევანდელი კვერცხი ხვალინდელ ქათამს ჯობია”. არადა არ ჯობია ბატონო, არ ჯობია!...
p.s. გუშინ საქართველოს პარლამენტმა განაახლა საშემოდგომო სესია. Ძვირფასო პარლამენტის წევრებო, ნუ გადადებთ საგზაო მოძრაობის კანონის მიღებას, რომელმაც ყველა კომიტეტის მოსმენა გაიარა. მისი მიღებით, თქვენ დაიცავთ უამრავი ადამიანის სიცოცხლეს!