ბლოგი
15-17 ნოემბერს, „ექსპო ჯორჯიას“ მე-11 პავილიონში თბილისის წიგნის დღეები იმართება. ფესტივალის გენერალური სპონსორია საქართველოს ბანკი.
უკვე მეორედ, ნახევარი წლის განმავლობაში, აფხაზების პროტესტი შეუვალია და უარს ამბობენ, მიიღონ შეთანხმება რუსეთთან, რომელიც მათ ინტერესს არ ითვალისწინებს, უქმნის რა ეგზისტენციალურ რისკებს ეკონომიკურ და დემოგრაფიულ უსაფრთხოებას.
გახარიას შესაძლოა, არ ქონდეს ბოლო ცოდნა არჩევნების გაყალბებაზე, მაგრამ ექნება ბოლოს წინა - 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებიდან, რომელსაც პრემიერ მინისტრის პოზიციიდან ხელმძღვანელობდა.
სამი საერთაშორისო სტიპენდია, 60-მდე სტიპენდიატი - ეს საქართველოს ბანკის მიერ შექმნილი საგანმანათლებლო ინიციატივების მხოლოდ ნაწილია.
იმ ახალგაზრდებს, ვისაც განათლების მიღება საზღვარგარეთ სურთ, საქართველოს ბანკი უკვე 10 წელზე მეტია აძლევს შესაძლებლობას, მოიპოვონ ბანკის სტიპენდია Fulbright-ის, CHEVENING-ის და ნიკა გუჯეჯიანის სახელობის სასტიპენდიო პროგრამაში და სასურველ უნივერსიტეტებში სრულიად უფასოდ ისწავლონ.
ბეთჰოვენს აქვს სოლ-მაჟორულ ტონალობაში დაწერილი და დახვეწილი ირონიით გამორჩეული საფორტეპიანო რონდო, სახელწოდებით „მრისხანება დაკარგული გროშების გამო“ (Die Wut über den verlorenen Groschen).
იქნებ, ერთადერთი რამ, რაც თეკლას მსგავსად ბათუმი-სტამბოლის გეოგრაფიულ საზღვარსა და ქალობა-კაცობის გზაჯვარედინზე მყოფთ სჭირდებათ, სწორედ ისაა, რომ ნიქ ქეივის მსგავსად, ხელი ჩასჭიდონ და ნაზად, თუ საჭიროა, ყვირილით უთხრან: “შეჩერდი! ლამაზი ხარ!”
თანამედროვე მსოფლიო პრაქტიკა გვიჩვენებს, რომ იქ, სადაც კარგად არის დაცული ადამიანის შრომითი უფლებები და არსებობს ძლიერი პროფკავშირები, იქვე არის დემოკრატია, ეკონომიკური უთანასწორობა დაბალია, ხოლო საზოგადოების პოლიტიკაში ჩართულობა კი - მაღალი.
ივანიშვილისთვის საქართველო კომპანიაა, რომლის აქციებითაც ვაჭრობს, რომლის აქტივებსაც გაასხვისებს ან გააჩუქებს, ხოლო ხალხის დიდი ნაწილი დასაქმებულებად ყავს წარმოდგენილი და არა მოქალაქეებად.
ნუ დაგვავიწყდება ხმა გამარჯვებული ფეხბურთელებისა, რომლებიც შეგვახსენებენ ხოლმე: “მე ვარ საქართველო!”