ამბროლაურიდან 25 კილომეტრში, რაჭის პატარა სოფელ ურავში დარიშხანის სუნი ისევ იგრძნობა. მოსახლეობა ცხოვრებას განაგრძობს, იზრდებიან ბავშვები, პურიც ცხვება, მაგრამ მათ ყოველდღიურობას დარიშხანის კვალი აჩრდილივით დღემდე დაჰყვება.
სოფელში დარიშხანის ყოფილი საწარმოს ნანგრევები ახლა ქვეწარმავლების ბუდედ ქცეულა. აქ წინა საუკუნის 30-იანი წლებიდან 90-იანებამდე დარიშხანის მადანს ამუშავებდნენ. პროდუქცია საბჭოთა კავშირის პერიოდში გამოიყენებოდა როგორც სამხედრო, ასევე მრეწველობის სხვადასხვა დარგში.
მოსახლეობის ნაწილი დღემდე შფოთავს, უჩივიან ჯანმრთელობის პრობლემებს, მოითხოვენ სოფელში დარიშხანის კერის სრულად აღმოფხვრას. ბოლო წლებში დაბინძურებული შენობების მხოლოდ ნაწილის დემონტაჟი მოხდა და სარკოფაგებში მოექცა, თუმცა ყოფილი ქარხნის გარკვეული უბნები დაბინძურების წყაროდ კვლავ რჩება.
