ყველა
- ყველა
- COVID-19
- COVID-19 და დასაქმებულები
- COVID-19 და საზოგადოებრივი ინიციატივები
- ადამიანის უფლებები
- არჩევნები 2020
- არჩევნები 2024
- ბიზნესი
- განათლება
- გარემო
- გართობა
- ევროკავშირი საქართველოსთვის
- ეკონომიკა
- თვალსაზრისი
- ინტერვიუ
- ისტორიის მცველები
- კინო
- კრიმინალი
- კულტურა
- კულტურის რუბრიკის მხარდამჭერია საქართველოს ბანკი
- ლიტერატურა
- ლიტერატურული რუბრიკის მხარდამჭერია „საბა"
- მედია
- მეცნიერება
- პარტნიორის კონტენტი
- პოლიტიკა
- რეგიონი
- რელიგია
- რეპორტაჟი
- რეცენზია
- რუსეთის ომი უკრაინაში
- საზოგადეობა
- საზოგადოება
- სათემო უსაფრთხოება
- სამართალი
- სპორტი
- ურთიერთობები
- უცხოეთი
- ქალაქი
- ღვინო
- ჯანდაცვა
„პუბლიკამ“ წინა სტატიებით გაგაცნოთ, რას ფიქრობენ პარტიები შრომის, დასაქმებისა და ინდუსტრიულ პოლიტიკაზე, ამჯერად სტატიის თემა სოციალური დახმარების სისტემა და სოცდაუცველთა მდგომარეობის გაუმჯობესების პერსპექტივებია.
ექსპერტთა და დარგის წარმომადგენელთა პირველი და უმთავრესი რეაქციებით, თინათინ რუხაძე ისტორიაში შევა, როგორც ყველაზე ხანმოკლე დროით არჩეული კულტურის მინისტრი, გამომდინარე ქვეყანაში შექმნილი პოლიტიკური, არაორდინარული სიტუაციით.
ისეთი ფაქტორები, როგორიცაა არასტაბილური გარემო და პირობები, დაწყებული და შეწყვეტილი რეფორმები, ბიუროკრატია, ეკონომიკური პრობლემები, სასწავლო რესურსებზე დაბალი ხელმისაწვდომობა, პოლიტიკური ზეწოლა მასწავლებლებზე - მასწავლებლებს მუდმივ სტრესსა და შფოთში ამყოფებს. რაც თავის მხრივ, ნეგატიურ გავლენას ახდენს ხარისხიანი სწავლა-სწავლების პროცესზე.
როგორო ხედვა აქვთ პარტიებს დასაქმების პოლიტიკასა და წარმოების განვითარებაზე
„პუბლიკა“ გთავაზობთ არჩევნებში მონაწილე სუბიექტების ხედვებს შრომით საკითხებზე
„Რამდენი წელია, აქ ვცხოვრობ, მაგრამ ასეთი მდგომარეობა არასდროს ყოფილა. თევზი წყდება, ისეთი ჯიშები წყდება, წითელ წიგნში რომ იყო შეტანილი. დაბინძურება ყველაფერზე აისახება, წყლის სისუფთავეზე, გარემოზე, ვის სიამოვნებს აქ ყოფნა - სუნი დგას ხოლმე ისეთი… რა არ მინახავს, ამ წყალს არ წამოეღოს…
გაეროს მონაცემებით 2020 წელს ქვეყანას 860 000-ზე მეტი ემიგრანტი ჰყავდა, იმავე წელს კი საპარლამენტო არჩევნებზე დარეგისტრირდა დაახლოებით 66 000 ამომრჩეველი და საბოლოოდ, ხმა ემიგრაციაში მყოფი მოქალაქეების მხოლოდ 1.5%-მა მისცა. ცესკოს ამჟამინდელი მონაცემებით დაახლოებით მსგავს სურათს იძლევა, ემიგრანტები არაერთ ქალაქში უბნების დამატებას უშედეგოდ ითხოვენ, საარჩევნოდ კი ჯერ მხოლოდ 65 000 მოქალაქეა დარეგისტრირებული. რატომ ვერ ახერხებენ ემიგრანტები არჩევნებში მონაწილეობას და როგორ შეძლებთ საზღვარგარეთ ხმის მიცემას?
არის თუ არა ლიბერალური დემოკრატიის ფასეულობები, რომლისკენაც, წინააღმდეგობრივი გზებით, მიემართებოდა ქვეყანა დამოუკიდებლობის აღდგენის შემდეგ (1991 წელს), გარედან თავსმოხვეული, ადამიანთა ცნობიერებაში ზემოდან ჩანერგილი (ან „ჩატენილი“) პარადიგმები, თუ ესაა შინაგანი (ინტერნალიზებული) ღირებულებები, როგორც ადამიანთა ცხოვრების წესის ორგანული ნაწილი?
სასკოლო კვების, ჰიგიენისა და უსაფრთხოების კუთხით არსებული პრობლემები; მოუწესრიგებელი ინფრასტრუქტურა; განათლების ხარისხის ხელისშემშლელი ფაქტორები; სკოლის დემოკრატიულად მართვისა და მშობელთა ჩართულობის სირთულეები , - არასრული ჩამონათვალია იმ პრობლემებისა, რომლებსაც მშობლები სასკოლო განათლების სისტემაში ხედავენ.
საჯარო ინფორმაციის გაცემის ვალდებულების მქონე უწყებები მიღებული მოთხოვნების 41%-ზე არ რეაგირებენ, ან არღვევენ კანონით დადგენილ ვადებს (18%) - „მედიის ინფორმაციისა და სოციალური კვლევების ცენტრის“ ერთწლიანი მედიამონიტორინგის მიგნებები აჩვენებს, რომ საჯარო ინფორმაციის მოთხოვნების მიმართ ცენტრალური და ადგილობრივი ხელისუფლების მხრიდან არასათანადო რეაგირება სისტემური პრობლემაა.
კვირეული პანელური დისკუსიით „ევროკავშირი განათლებისათვის“ გაიხსნა და გაიმართა მსჯელობა საკითხზე, რა დადებითი მხარეები აქვს და რა ტიპის განვითარება მოჰყვება ევროინტეგრაციას უშუალოდ განათლების სისტემისათვის.
მედიამ და არასამთავრობო ორგანიზაციებმა საკონსტიტუციო სასამართლოში სარჩელის შეტანამდე განაცხადეს, რომ საკონსტიტუციო სასამართლო არ მიიჩნეოდა „ბრძოლის ერთადერთ გზად“ და იმ შემთხვევაში, თუკი სასამართლო არ იმოქმედებდა დროულად და კონსტიტუციურ ჩარჩოებში, ბრძოლა სხვა მიმართულებითაც გაგრძელდებოდა. უფრო კონკრეტულად კი ორგანიზაციები ემზადებიან ადამიანის უფლებათა ევროპულ სასამართლოში საჩივრის წარსადგენად, „რომელსაც მიმართავენ შესაბამის დროს“.