ყველა
- ყველა
- COVID-19
- COVID-19 და დასაქმებულები
- COVID-19 და საზოგადოებრივი ინიციატივები
- ადამიანის უფლებები
- არჩევნები 2020
- არჩევნები 2024
- ბიზნესი
- განათლება
- გარემო
- გართობა
- ევროკავშირი საქართველოსთვის
- ეკონომიკა
- თვალსაზრისი
- ინტერვიუ
- ისტორიის მცველები
- კინო
- კრიმინალი
- კულტურა
- კულტურის რუბრიკის მხარდამჭერია საქართველოს ბანკი
- ლიტერატურა
- ლიტერატურული რუბრიკის მხარდამჭერია „საბა"
- მედია
- მეცნიერება
- პარტნიორის კონტენტი
- პოლიტიკა
- რეგიონი
- რელიგია
- რეპორტაჟი
- რეცენზია
- რუსეთის ომი უკრაინაში
- საზოგადეობა
- საზოგადოება
- სათემო უსაფრთხოება
- სამართალი
- სპორტი
- ურთიერთობები
- უცხოეთი
- ქალაქი
- ღვინო
- ჯანდაცვა
საქართველოში მასწავლებლების ანაზღაურების პოლიტიკა ვერ უზრუნველყოფს მათ ღირსეული ანაზღაურებითა და შრომის პირობებით – ვკითხულობთ „პროგრესული ფორუმის“ მიერ მომზადებულ პოლიტიკის დოკუმენტში, რომელშიც, ერთი მხრივ, აღწერილია მასწავლებლის ანაზღაურების მოქმედი მოდელის გამოწვევები, მეორე მხრივ კი, წარმოდგენილია ის ძირითადი პრინციპები და თვალთახედვა, რომლებსაც უნდა ეყრდნობოდნენ გადაწყვეტილების მიმღებნი მასწავლებლის სახელფასო პოლიტიკის შემუშავებისას.
სახელმწიფოებრიობის არქონამ საშუალება მისცა საქართველოს, რომ პასუხისმგებლობა აერიდებინა რუსული იმპერიის ერთ-ერთი ყველაზე შოვინისტური და აგრესიული ანტისემიტიზმისგან.
საქართველოს მოსახლეობისთვის ერთ-ერთი ყველაზე მძიმე ფინანსური ტვირთია მედიკამენტებზე დანახარჯი. ის განსაკუთრებით სავალალო შედეგების მომტანია მოსახლეობის უღარიბესი ფენისთვის.
„პუბლიკის“ წინა სტატიაში „პროგრესული ფორუმის“ ეგიდით მომზადებულ (მკვლევარი ეთო გვრიტიშვილი) პოლიტიკის დოკუმენტზე დაყრდნობით ვისაუბრეთ, რა მნიშვნელობა აქვს უფასო სასკოლო კვებას, როგორი მოდელის პროგრამები არსებობს, რას ნიშნავს უნივერსალური სასკოლო კვება და როგორია მისი დანერგვის საერთაშორისო გამოცდილება. ამ სტატიაში კი, ამავე პოლიტიკის დოკუმენტის გამოყენებით განვიხილავთ – უფასო სასკოლო კვების როგორი სქემის დანერგვა იქნება ეფექტიანი საქართველოში?
მე-19 საუკუნეში საქართველოს მოსახლეობაში ფართოდ იყო გავრცელებული სისხლის ცილისწამების ფაქტები - ცრურწმენა, თითქოს ებრაელები ქრისტიან ბავშვის კლავდნენ ან იტაცებდნენ და მის სისხლს რიტუალური მიზნებისთვის იყენებდნენ
სცენაზე არტისტული ქაოსის ატმოსფეროს ქმნის უწესრიგოდ მიმობნეული საგნების, ნივთების და „წითელი ცხვირების“ გროვა, რომელსაც უგრძნობლად დაჰყურებს სკამზე მჯდომი კლოუნის კონსტრუქცია (მხატვარი და სცენოგრაფი - მამუკა ერქომაიშვილი), კოსტიუმები ნამდვილად ეფექტურია და ცოტათი თანამედროვე ოპერის ატმოსფეროს წააგავს (ნინი კერატიშვილი).
9 ივლისს, დღის 3 საათზე ლუკა კინწურაშვილი მუხიანის ტერიტორიაზე გაჩერებასთან იდგა და ზოომაღაზიისკენ წასასვლელად ავტობუსს ელოდებოდა. მას მოულოდნელად შავ ტანსაცმელში გამოწყობილი სამი პირი დაადგა თავს და პირადობის წარდგენა მოსთხოვა.
„ადამიანი გადაადგილდება ცარიელ სივრცეში და ვიღაც სხვა უყურებს მას. ესაა ყველაფერი, რაც საჭიროა თეატრალური წარმოდგენისთვის, – მკვდარია ეს“, – მასალა მომზადებულია კავკასიის უნივერსიტეტის მედიის სკოლის მეოთხე კურსის ფინალური პროექტის ფარგლებში.
„მიუხედავად ენისა და სარწმუნოების განსხვავებისა, ქართველები და სომხები წარმოშობით ახლო მონათესავე ეროვნებებია და ცხოვრების მთელი წყობით მათ შორის საოცარი მსგავსებაა"