„პუბლიკა“ დაუკავშირდა საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროს, შეკითხვით – აღიარებს თუა არ ქვეყანა ლუკაშენკოს ინაუგურაციის შემდეგ მის ლეგიტიმურობას. „პუბლიკა“ მთელი დღის განმავლობაში ცდილობდა მიეღო უწყებიდან ინფორმაცია, თუმცა სამინისტრო ჩვენს კითხვებს არ გამოეხმაურა.

მიუხედავად იმისა, რომ ხელისუფლებასა და ოპოზიციას შორის მოლაპარაკება ჯერჯერობით რაიმე შედეგით არ დასრულებულა, „ქართული ოცნება“ რამდენიმე დღეში პარლამენტში კონსტიტუციური კანონპროექტის წარდგენას გეგმავს. ხელისუფლების განცხადებით, მათ იმედი ისევ აქვთ, რომ რამდენიმე რაუნდინი მოლაპარაკების ბოლოს ოპოზიციასთან კონსესუსი შედგება. ოპოზიცია კი მათი მოთხოვნების გათვალისწინებას მოითხოვს, სხვა შემთხვევაში მოლაპარაკების გაგრძელებას და კანონპროექტის მხარდაჭერას არ აპირებს. როგორ დაიწყო მოლაპარაკებები, რას ითხოვს ოპოზიცია და რას გვთავაზობს ხელისუფლება?

7 აპრილს შოთა რუსთაველის სახელობის ეროვნული თეატრის მცირე სცენაზე, გიორგი ალექსიძის სახელობის „თბილისის თანამედროვე ბალეტი“ წარმოადგენს მარიამ ალექსიძის ქორეოგრაფიულ ოპუსს „დოვინ-დოვენ-დოვლი...“, რომელიც შთაგონებულია გალაკტიონის პოეზიით. 

ეს არის ერთმნიშვნელოვანი დასტური, რამდენად ცდება სახელმწიფო, როდესაც ცდილობს, ქართული საზოგადოება ბარბაროსების ერთობად დასახოს და როგორ მანიპულირებს ამით თვითონ. ასევე დასტურია იმის, რომ ყოველგვარი ლაპარაკი, თითქოს არაფრის კეთებას არ აქვს აზრი და ფარ-ხმალი დავყაროთ,  წავიდეთ ემიგრაციაში ყველანი, მსუბუქად რომ ვთქვა, შეცდომაა.

ამ კითხვებს თავისი მკვლევარ-მძევლები ჰყავს განსაკუთრებით ძველ და გამოცდილ არტისტულ ელიტაში, რომლებმაც გაცვეთილი მითების დაკემსება ვერაფრით შეძლეს. გასული წლის ბოლოს, „ხელოვნების მოღვაწეებმა“ განათლებასა და სპორტს უშნოდ „მიკერებული“ კულტურის სამინისტროს დამოუკიდებელ უწყებად გამოყოფა მოითხოვეს და წერილობით მიმართეს პრემიერ-მინისტრს, პრეზიდენტსა და პარლამენტის თავმჯდომარეს.

როგორ მოხვდნენ გურული მოჯირითეები ამერიკაში – ესაა ისტორიული მოვლენა და გამოცდილება, რომელიც გურიაში ცხენოსნობას, ცხენებით ჯირითს, დოღს კოლორიტულ და ორგანულ ნაწილად აქცევს.

ოზურგეთის თეატრის გასტროლები დასრულება 8 ნოემბერს გრიბოედოვის სახელობის რუსულ დრამატულ თეატრში. წარმოდგენილი იქნება რეჟისორ კაპანაძის სპექტაკლი „გურიის უკანაკნელი დედოფალი“.

„რეგიონული ნდობის ჯგუფები სკოლების დეპოლიტიზებისთვის“ – ასე ჰქვია პროექტს, რომლის მიზანიც განათლების სისტემის დეპოლიტიზების მხარდაჭერისთვის რეგიონული ნდობის ჯგუფების ჩამოყალიბებაა, რაც ხელს შეუწყობს განათლების სფეროში დასაქმებული ადამიანების ინფორმირებულობის ხარისხის გაზრდას, პოლიტიკური გავლენებისგან დაცვას და მათი რესურსების არამართლზომიერი გამოყენების პრევენციას. პროექტს განათლების კოალიცია და ორგანიზაცია „ღია სივრცე კავკასია“, „ღია საზოგადოების ფონდის“ ფინანსური მხარდაჭერით ახორციელებს.

ამ უჩვეულო კონცერტის კონცეფციის ავტორი არ მალავს, რომ ეს საკმაოდ უცნაური იდეაა, თუმცა ამბობს, რომ მისი მიზანი იყო გამოხმაურებოდა იმ შემზარავ ცვლილებებს, რაც ესპანეთსა და მთელს მსოფლიოში მოხდა: „კოვიდ-19-ით ბუნებამ რეალურად და მრისხანედ შეძლო ჩვენთვის შეეხსენებინა რამდენად დაუცველები, სუსტები და დისჰარმონიულები ვართ სინამდვილეში...

წიგნი ერთი ჩვეულებრივი ოჯახის თავგდასავალზე მოგვითხრობს. ოჯახში, რომლის გარშემოც ჯადოსნური ამბები ხდება, დედა და მამა თანაბრად ინაწილებენ შვილების აღზრდის პასუხისმგებლობასა და საოჯახო საქმეებს. უახლოეს ადამიანებზე ყოველდღიური ზრუნვა და საერთო გამოწვევების გააზრება ამ ოჯახის ბედნიერებისა და ჰარმონიის საფუძველია.

ტერაგიდებს შორის მწერალი გიორგი კეკელიძე, ბროლის ბუს მფლობელი და მწერალი დათო გორგილაძე, წამყვანი და მოგზაური ნუცა გამცემლიძე და იაპონელი ქართველოლოგი იასუჰირო კოჯიმა იქნებიან.

ხშირად ბავშვები ფიქრობენ, რომ მულტფილმების ბოროტმოქმედების მსგავსად „ცუდი უცნობები“ საშინლად გამოიყურებიან. გარდა იმისა, რომ ასეთი მიდგომა სიმართლეს არ შეესაბამება,  ბავშვებისთვის სახიფათოც კი არის. ლამაზი უცნობები შეიძლება ისევე სახიფათონი იყვნენ, როგორც არც ისე ლამაზები. როდესაც შვილებს უცხო ადამიანებზე ესაუბრებით, აუხსენით, რომ მხოლოდ თვალით ვერ შეატყობ, უცნობი კარგი ადამიანია თუ არა. ამიტომ ყველა უცნობთან ფრთხილად უნდა იყვნენ.