რეკლამა

არადა, სასიამოვნო კაცი ჩანდა. რაღაცნაირი, ინტელიგენტური გარეგნობით, მსხვილჩარჩოიანი სათვალით, ხელში ფლომასტერითა და ბლოკნოტით, სადაც სწრაფად ჩაიხატა ჩემი და ჩემი მეუღლის წარმოსახვა, თუ როგორი უნდა ყოფილიყო სამზარეულო, რა ზომის, რა ფორმის, რამდენი სათავსოთი... ჩანახატს რომ დავხედე, მივხვდი, გაგვიგო.

ზურა ჯიშკარიანი

“წინარეკიბერნეტიკულ მანქანებში ყოველთვის აჩრდილები სახლობდნენ... არსებითად, მანქანები არ იყვნენ თვითქმედები, თვითქმნილები და ავტონომიურები. მათ არ შეეძლოთ ადამიანის ოცნების ასრულება, მხოლოდ მისი დაცინვა. ისინი იყვნენ არა ადამიანები, საკუთარი თავის ავტორები, არამედ მხოლოდ მასკულინისტური რეპროდუქციული ოცნების კარიკატურები.”

გახარია ყველა ვარიანტში ჩამოათლის ოცნებას პროცენტებს, რაც კოალიციურობის და რიგგარეშე არჩევნების ალბათობას საგრძნობლად ზრდის. ამიტომ მისი შემოსვლა პოლიტიკაში, ვისაც პლურალიზმი და ცვლილებები გვინდა, აუცილებლად უნდა აღვიქვათ დადებით ფაქტად და არავითარ შემთხვევაში უარყოფითად.

ზურა ჯიშკარიანი

„სოფელი „განთიადის” კოსმოსური კვლევების ცენტრში გამალებული მზადებაა. რამდენიმე საათში აფხაზურ-ქართული კონფედერაციის კოსმონავტები დატოვებენ მიწას და შეუერთდებიან დედამიწის სხვა შვილებს მთვარის ბაზების რეკონსტრუქციაში. ჰოლოგრამული ქალთევზები უქნევენ ხელს ზღვის სიღრმიდან ნაპირზე შეგროვილ ტურისტებს აგვისტოს საღამოების ფიესტაში.

რეკლამა

ხატის ფიქრობს, რომ ილუსტრაციების ფესტივალი ხელს შეუწყობს სფეროს პოპულარიზაციას. ილუსტრატორებისთვისა და გამომცემლობებისთვის იქნება კარგი შესაძლებლობა იმისთვის, რომ  კოლაბორაცია, თანამშრომლობა შედგეს. „გამომცემელმა ნახოს, დაათვალიეროს, და აარჩიოს მისთვის ოპტიმალური ილუსტრატორი»- ამბობს ის.

ნენე გიორგაძე

არ ვიცი, რა გაახსენდებათ თავად რიონის მცველებს, მე კი უცნაურმა, თუმცა ნათელმა სევდამ შემიპყრო როცა 26 მაისის ღამეს ისინი თბილისიდან წავიდნენ. საქართველოში როცა ჩამოვალ, ალბათ სოფელ ნამოხვანსაც მივაკითხავ და ამ ხალხს პირადად ვეტყვი მადლობას.

პუბლიკა

თუკი საპროტესტო მოძრაობა ვინმეს პოლიტიკურ ან ფინანსურ ინტერესებს წინ გადაურბენს, ჰომოფობიასაც მაშინვე გადმოიღებენ ხოლმე კარადიდან, თავზე დაგვადგებიან, მიგვითითებენ და ჩვენი თავების ჩვენზე დიდ გულშემატკივრებად გადაიქცევიან.

პუბლიკა

ნამახვანის პროტესტმა დიდი გამოწვევა გაუგზავნა ქართულ პოლიტიკურ ელიტას. რაც შეიძლება სწრაფად გამოვიდეს შევალ-არ შევალ, გაგებუტე-შეგირიგდი დისკურსიდან, მოუსმინოს საკუთარ ამომრჩეველს და სრულიად ახალი დღის წესრიგი შესთავაზოს საქართველოს, როგორც საკუთარი თავის, ისე ქვეყნის გადასარჩენად. 

ლევან ვასაძის პოლიტიკური შეხედულებები და ღირებულებები არავისთვის წარმოადგენს დიდ საიდუმლოს.  ის არის ღია პრორუსი, რუსული იმპერიალიზმის იდეოლოგის, ალექსანდრ დუგინის თანამოაზრე.

პუბლიკა

ამავე დროს მემარჯვენე მედია საშუალებები ინტერესდებიან, თუ რატომ არ აწერენ ხელს აღნიშნულ შეთანხმებას სხვა პოლიტიკური აქტორები. ეს ერთგვარი „შერცხვენის“  სტრატეგია ხდება ელექტორალური გამორკვევის საშუალება. მარტივად ეს სტრატეგია ასე ჟღერს, არ აწერ ხელს, ესეიგი ჰომოფობი ხარ. ეს მიდგომა კი თავისი არსით ჰომოფობიურია, რადგან ჰომოფობიის ინსტრუმენტალიზებას ახდენს.

პუბლიკა

მინდა, რამდენიმე ეპიზოდი აღვწერო იმ ახალგაზრდა ბიჭის ცხოვრებიდან, რომელსაც არასდროს უოცნებია ცოლის შერთვაზე, შვილების დაზრდაზე, რომლის სექსუალობაც ქვეყნისთვის უდიდეს განსაცდელად გადაუქცევიათ. ეს ბიჭი მე ვარ. კაცობა ჩემთვის არასოდეს ყოფილა ჰაერივით მსუბუქი და გამჭვირვალე.

პუბლიკა

საჩუქრის გაცემისა და მიღების ტრადიციას ძალიან დიდი ისტორია აქვს. ზოგიერთი კვლევით ის ადამიანთა სამყარომდეც არსებობდა. ალბათ, არ მოიძებნება კულტურა, რომელიც ამ იდეას რაღაც ფორმით მაინც არ აღიარებს. ამ ტოტალობიდან მხოლოდ და მხოლოდ ის გამომდინარეობს, რომ ეს იდეა ჩვენთვის ორგანულია. სანამ ადამიანს აქვს მატერიალური მოთხოვნილება, რომელსაც, რა თქმა უნდა, მიწოდების რაოდენობა ვერ აკმაყოფილებს, მანამდე იარსებებს საჩუქრის იდეაც, როგორც ცალსახად პოზიტიური აქტი.