შესაძლოა, ვინმესათვის ჩემ მიერ ამ საკითხზე საუბრის დაწყება ადიქციის დაძლევის პიედესტალიდან საუბრად ითარგმნებოდეს, თუმცა უფრო მნიშვნელოვნად არა ჩემს პირად ძალისხმევასა და წარმატებულ შემთხვევაზე მსურს საუბარი, არამედ უფრო იმ წინაღობებზე, რომლებსაც გადავაწყდი და დღემდე ვაწყდები, მიუხედავად ჩემი სოციალური კაპიტალისა და არსებული პრივილეგიებისა.

პოლიტიკოსებს შორის პოლარიზაცია არ არის ტრაგედია. უფრო მეტიც - ბრიტანულსა და ამერიკულ პოლიტიკაში, სადაც პარლამენტები მხოლოდ მაჟორიტარული სისტემით ირჩევა - ეს დემოკრატიული კულტურის ნაწილია.

ტურიზმის სფეროს წარმომადგენელთა თქმით, საპოვნელია ოქროს შუალედი: ერთი მხრივ, მაქსიმალურად დავიცვათ პრევენციული ღონისძიებები და,  მეორე მხრივ, ტური ტანჯვად არ ვაქციოთ. თავისუფლებისა და სილაღის გარეშე ხომ ტურიზმი წარმოუდგენელია.  მნიშვნელოვანია, რომ საქართველო იყოს მწვანე, უსაფრთხო და კომფორტული ტურიზმის ქვეყანა.

როგორია ლისის ტბის არეალის ლანდშაფტის კვლევის შედეგები, რა პრობლემები გამოიკვეთა კვლევისას და როგორ უნდა განვითარდეს ის? „პუბლიკა“ ესაუბრა ლისის არეალის ლანდშაფტის კვლევის ავტორს, ჩეხ ექსპერტ მაიკლ ჰოზეკს. 

სნოს საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ იორამ ღუდუშაურს მხოლოდ თელავის რაიონის სოფელ კისისხევის სამეურნეო სკოლა ჰქონდა დამთავრებული მეფუტკრეობის განხრით, მაგრამ ჩემი ბავშვობიდან ისე მახსოვს, რომ იშვიათად შემხვედრია მასზე ნაკითხი და შინაგანად განათლებული ადამიანი.

„მოსკოვი-თბილისი“ მეორე რომანია, რომელიც მწერალმა ნოდარ მაჭარაშვილმა თავისი სახელითა და გვარით გამოაქვეყნა. მანამდე კი სხვადასხვა, ძალზე სუბიექტური მიზეზის გამო კიდევ რამდენიმე წიგნი თორნიკე გურჯინთახის ფსევდონიმითაც აქვს გამოცემული.

ესპანელი კინორეჟისორის, პედრო ალმოდოვარის დღიურის მესამე ნაწილს ბრიტანული კინოს ინსტიტუტი (BFI) აქვეყნებს. დღიურის წერა რეჟისორმა თვითიზოლაციაში, 23 მარტიდან დაიწყო. მესამე ნაწილში ალმოდოვარი განიხილავს ლიტერატურას და მკითხველს კარანტინში საკითხავ წიგნებსა და ფილმებს ურჩევს. 

„ყველაფერი, რაც ომის შესახებ ვიცით, „მამაკაცის ხმით“ მოვისმინეთ. ომის შესახებ „მამაკაცური“ წარმოდგენებისა და „მამაკაცური“ შეგრძნებების ტყვეობაში ვიმყოფებით. „მამაკაცური“ სიტყვებისაც. ქალები კი დუმან“ - ესაა ნაწყვეტი წიგნიდან  „ომს არ აქვს ქალის სახე“, რომლის ავტორია ლიტერატურის დარგში ნობელის პრემიის ლაურეატი, ბელარუსი დისიდენტი მწერალი და ჟურნალისტი სვეტლანა ალექსიევიჩი.

სასამართლო არაპირდაპირი სახალხო ლეგიტიმაციის მქონე ხელისუფლების შტოა, რაც იმას ნიშნავს, რომ მართლმსაჯულების განმახორციელებელი ინსტიტუტების ლეგიტიმურობა და მისდამი საზოგადოებრივი ნდობის ფორმირება მოსამართლის, როგორც კომპეტენტური და დამოუკიდებელი არბიტრის, მისი პერსონის, ავტორიტეტს ეფუძნება.

დღეს, ქართულენოვანი ვებგვერდი – www.ck12.edu.ge აერთიანებს STEM საგნების 15 ადაპტირებულ ციფრულ წიგნზე წვდომას საბაზო და საშუალო საფეხურის მოსწავლეებისთვის.

ერთადერთი, რაც ამ მწერლის შესახებ გაგვიგია, არის ის, რომ იგი 1943 წელს, ნეაპოლში დაიბადა და გაიზარდა. მიღებული აქვს უმაღლესი ფილოლოგიური განათლება, თავის უსაყვარლეს მწერლად ელზა მორანტეს ასახელებს და შესაძლებელია, აქედანვე მოდიოდეს მისი ფსევდონიმიც.

„უმნიშვნელოვანესი იქნება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ამ დამაბინძურებლების ზემოქმედების შემცირების გზების შეფასება, თუმცა ხაზგასმით უნდა აღინიშნოს, რომ ძუძუთი კვების უპირატესობა გაცილებით მეტია, ვიდრე მავნე მიკროპლასტმასების არსებობით გამოწვეული უარყოფითი მხარეები. ასეთმა კვლევებმა არ უნდა შეამციროს ბავშვების ძუძუთი კვება, არამედ უნდა გაზარდოს საზოგადოების ცნობიერება. სწორედ ამ საზოგადოების ზეწოლის შედეგად პოლიტიკოსებმა დაბინძურების შემცირებისკენ მიმართული კანონები უნდა მიიღონ“