თვალსაზრისი
- ყველა
- COVID-19
- COVID-19 და დასაქმებულები
- COVID-19 და საზოგადოებრივი ინიციატივები
- ადამიანის უფლებები
- არჩევნები 2020
- ბიზნესი
- განათლება
- გარემო
- გართობა
- ევროკავშირი საქართველოსთვის
- ეკონომიკა
- თვალსაზრისი
- ინტერვიუ
- ისტორიის მცველები
- კინო
- კრიმინალი
- კულტურა
- კულტურის რუბრიკის მხარდამჭერია საქართველოს ბანკი
- ლიტერატურა
- ლიტერატურული რუბრიკის მხარდამჭერია „საბა"
- მედია
- მეცნიერება
- პარტნიორის კონტენტი
- პოლიტიკა
- რეგიონი
- რელიგია
- რეპორტაჟი
- რეცენზია
- რუსეთის ომი უკრაინაში
- საზოგადეობა
- საზოგადოება
- სათემო უსაფრთხოება
- სამართალი
- სპორტი
- ურთიერთობები
- უცხოეთი
- ქალაქი
- ღვინო
- ჯანდაცვა
ჩემი პოდკასტი, მაგალითად, მოიცავს ორ ძალიან განსხვავებულ ნარატივს. დედაჩემის ოჯახი აფხაზეთის ომის დაწყებამდე რამდენიმე წლით ადრე გადმოვიდა თბილისში და მათ ომი მეორადი პერსპექტივიდან განიცადეს, როგორც დევნილების მეგობრებმა და ნათესავებმა.
ზეგანაკვეთურ შრომაზე წინა პოდკასტში გავამახვილე ყურადღება. ვილაპარაკე მის შინაარსზე, საქართველოს შრომის კოდექსით გათვალისწინებულ ვალდებულებებსა და იმ მანკიერ პრაქტიკაზე, რომელიც დამსაქმებელს უფლებას აძლევს, დასაქმებულის შრომა და მისი რესურსები არაკეთილსინდისიერად გამოიყენოს.
დღევანდელ პოდკასტში მწერალ და ენათმეცნიერ დიანა ანფიმიადთან ერთად მოგიყვებით, როგორია ცხოვრება აუტიზმთან ერთად. რას ნიშნავს, როდესაც ხარ მშობელი და გყავს შვილი სპეციფიკური საჭიროებებით - აუტისტური სპექტრის აშლილობით.
საქართველოდან წასვლით დაინტერესებულ სხვა ქალებთან ერთად, თინა შეუერთდა ფიქტიურ ძიუდოს გუნდს და ისე ჩამოვიდა შეერთებულ შტატებში. აქ თინა მუშაობდა 16-საათიანი ცვლებით ქარხნებში, ალაგებდა ოფისებს და მიმტანი იყო რესტორნებში. როგორც მან მითხრა, მასთან ერთად ჩამოსული ემიგრანტების ჯგუფში ყველა ახალგაზრდა იყო.
საბავშვო ბაღი ნაკლებად მომგებიანი სფეროა, დაბალი ანაზღაურებით და, სტატისტიკურად, დაბალანაზღაურებად სფეროებში ჩვენთან, საქართველოში, უმეტესად ქალები არიან დასაქმებულები. დასაქმების ეს სექტორები კი ისეთ სფეროებს ემთხვევა, რომლებიც სტერეოტიპულად „ქალების როლს“ უკავშირდება - ზრუნვის შრომა, მომსახურების სფერო და სხვა.
დღევანდელი ეპიზოდი 2012 წლის ტრეკით „სისტემა უნდა დაინგრეს” ფრაგმენტით დავიწყეთ. თქვენ უსმენთ ფემინსტრიმს. მე თამო ვარ, ნინოსთან და ჩვენს სტუმართან ერთად შევეცდებით გავიხსენოთ ენაში გავრცელებული ფორმები, რომლებიც ძალადობას, ომს და სხვა სახის ტრაგედიებს ეხმაურება.
ბიძინა არჩევნების საღამოს შეხვდება ჰაერში - ტყუილად კი არ აქებდა ზურა ადეიშვილს 2012-ის 2 ოქტომბერს დილიდან, რომ გაიგო, გაფრინდაო. ყველაზე ჭკვიანი კაცია იმ ხელისუფლებიდანო.
მე ისე გავატარე ბავშვობა, რომ პურის რიგში დგომა არ დამჭირვებია. მიუხედავად ამისა, როცა საკმარისად გავიზარდე, სიარული, ლაპარაკი და სიფრთხილე ვისწავლე, ხანდახან მაღაზიაში მაგზავნიდნენ ძეხვის, შოთისა და კარაქისთვის. დედაჩემს დამხმარე სჭირდებოდა და მეც, როგორც უფროსმა გოგომ, ეს როლი ავითვისე.
დღეს მინდა ყურადღება გავამახვილო იმ კულტურულ ბარიერებზე, რომლებიც იურიდიულ კონტექსტთან არ არის კავშირში და უფრო მეტად ჩვენს ჩვევას, ასე ვთქვათ, კომფორტის ზონას წარმოადგენს. ზოგჯერ, და მე მგონია, რომ უმეტეს შემთხვევაში, ფურცელზე დაწერილი კანონები არ წარმოადგენს ხოლმე პრობლემას.
„ქართული ოცნების“ პოლიტიკა და ქმედება უკრაინასთან მიმართებით შემდეგი თეზისებით ხასიათდება:
მიმტანად მუშაობის მთავარი ხიბლი უამრავ ადამიანთან კომუნიკაცია, სტუმრის ფულადი საჩუქარი (ე.წ. ჩაი) და მოქნილი სამუშაო გრაფიკია. თუმცა, ამ სარგებლის მიღმა, საკმაოდ დამღლელი, საპასუხისმგებლო და პრობლემური საქმიანობა დგას. მითუმეტეს მაშინ, როდესაც თვიდან თვემდე გადარჩენისთვის ვიბრძვით.
„ბებიაჩემს შიმშილიც გამოუცდია, უწყლობაც, ომიც. მთელი დარჩენილი ცხოვრება ყოველ ღამე ღმერთს სთხოვდა მშვიდობას. მე მაშინ ძალიან პატარა ვიყავი მშვიდობის ფასის გასაგებად. იმდენად რომ ვერც ლენინგრადის ბლოკადის ისტორიამ მიმახვედრა მთელი სიმძაფრით, თუ რა ჰქონდა გადატანილი."