განათლება
თუმცა, დღემდე სიახლე ამ მიმართულებით სამინისტროს არ დაუანონსებია. ამ პროცესთან დაკავშირებით ვადებსა და რეფორმაზე დამატებითი ინფორმაციის გარკვევის მიზნით „პუბლიკამ“ შეკითხვებით განათლების სამინისტროს მიმართა, თუმცა, შეკითხვებზე პასუხი არ მოგვაწოდეს.
„აპრიორი უნდა მივიღოთ, რომ დანაკარგები არის და დავგეგმოთ, რას ვაკეთებთ იმისათვის, რომ ეს დანაკარგები დავძლიოთ... დღეს ჩვენ შეგვიძლია გავაკეთოთ სადიაგნოსტიკო ტესტი, რომელიც გვეტყვის სტანდარტთან მიმართებაში, სად არიან მოსწავლეები, მაგრამ დანაკარგზე და მის სიზუსტეზე საუბარი, რა თქმა უნდა, შეუძლებელი იქნება“.
ხვალ, 2 მაისს თსუ-ში სწავლა აუდიტორიაში გადაინაცვლებს. სტუდენტთა ნაწილმა კი აქციები კვლავ დაგეგმა - მათი უფლებებისთვის, ვინც უნივერსიტეტს არ ადარდებს“. „განათლება პრივილეგია არ არის! განათლების უფლება აქვს ყველას!“, - აცხადებენ ისინი
სოციალურ ქსელში არაერთი ჯგუფია, რომლებსაც მასწავლებლები პროფესიული განვითარებისა და სკოლის ცხოვრებასთან დაკავშირებულ ამბებზე სასაუბროდ იყენებენ. ამ ჯგუფებში ხშირად ნახავთ მსგავსი შინაარსის პოსტებს – საათების განაწილების პროცესის გამო გაბრაზებული, გულმოსული მასწავლებლები სამართალს ეძებენ.
მასწავლებლების მხრიდან სამოქალაქო თუ განსხვავებული პოლიტიკური პოზიციის საჯაროდ დაფიქსირების გამო, დირექტორები, ხშირ შემთხვევაში, დასჯის ბერკეტად საათების განაწილების მექანიზმს იყენებენ.
„ჩვენს ქვეყანაში სექსუალური განათლება მოსახლეობას სხვადასხვაგვარად ესმით“,- ვკითხულობთ ანგარიშში და აქვე განმარტებულია, რომ სექსუალური განათლება საზოგადოების გარკვეული ნაწილის მიერ განიხილება ვიწრო კონტექსტში და დაკავშირებულია მხოლოდ სქესობრივი კონტაქტების შესახებ ინფორმაციის მიწოდებასთან.
„კიდევ ერთი პრობლემაა ის, რომ როცა სახელმწიფო ვერ ელევა ინსტრუმენტს - აკონტროლოს შინაარსი, სახელმძღვანელოების ბაზარი, მიწოდება და ა.შ., შემდეგ ის ხდება პასუხისმგებელი ყველაფერზე. არ შეიძლება ბიუროკრატი პასუხისმგებელი იყოს იმაზე, თუ რას წერს ისტორიკოსი. მასწავლებელი თვითონ უნდა წყვეტდეს, როგორი ინტერპრეტაციით შეიტანს ამას კლასში. გარკვეული საზოგადოების მოთხოვნა, რომ ეს ყველაფერი დარეგულირდეს სწორი და ჭეშმარიტი ისტორიის წიგნებში ჩაწერით, ეს არის სწორედ საბჭოთა კავშირი. მეტი კითხვის დასმა არის საჭირო, იმისთვის, რომ ისე არ გამოვიდეს, დემოკრატიის სახელით დავაბრუნოთ ანტიდემოკრატიული სისტემის მუშაობა“.
მიუხედავად განათლების სამინისტროს მხრიდან არაერთგზის გაცხადებული მიზნისა, რომ სკოლაში მხოლოდ ის პედაგოგები უნდა დარჩენილიყვნენ, რომლებსაც საგნობრივი და პროფესიული კომპეტენცია გამოცდით ჰქონდათ დადასტურებული, ამ მიზნის აღსრულება არაერთხელ გადავადდა. რაც, დარგის სპეციალისტების შეფასებით, პოლიტიკური ინტერესებით ნაკარნახევს უფრო ჰგავდა, მაგალითად, წინასაარჩევნოდ ათეულობით ათასობით პედაგოგთა ელექტორატის განაწყენების შიშს, ვიდრე მასწავლებელთა პროფესიულ განვითარებაზე ზრუნვას.
„რეგიონული ნდობის ჯგუფები სკოლების დეპოლიტიზებისთვის“ – ასე ჰქვია პროექტს, რომლის მიზანიც განათლების სისტემის დეპოლიტიზების მხარდაჭერისთვის რეგიონული ნდობის ჯგუფების ჩამოყალიბებაა, რაც ხელს შეუწყობს განათლების სფეროში დასაქმებული ადამიანების ინფორმირებულობის ხარისხის გაზრდას, პოლიტიკური გავლენებისგან დაცვას და მათი რესურსების არამართლზომიერი გამოყენების პრევენციას. პროექტს განათლების კოალიცია და ორგანიზაცია „ღია სივრცე კავკასია“, „ღია საზოგადოების ფონდის“ ფინანსური მხარდაჭერით ახორციელებს.
ჯილდოს ფინალისტები გვიყვებიან, თუ რას ნიშნავს მათთვის ეს სტატუსი; რატომ გადაწყვიტეს კონკურსში მონაწილეობა; რა შესაძლებლობების მომტანია და რა გამოწვევაა მათი პროფესიული საქმიანობისთვის ქვეყნის ხუთ საუკეთესო პედაგოგს შორის დასახელება; რამდენად დაეხმარებათ მათ ეს სტატუსი პროფესიულ საქმიანობაში, მოსწავლეებთან, კოლეგა მასწავლებლებთან თუ სასკოლო თემთან ურთიერთობისას.
როგორც ანგარიშში ვკითხულობთ, კვლევის ფარგლებში მკაფიოდ გამოჩნდა, რომ პირისპირ სწავლების შეწყვეტისა და დისტანციური სწავლების პერიოდში მოსწავლეებს ჰქონდათ მნიშვნელოვანი სასწავლო დანაკარგი ყველა საფეხურზე და საგნობრივ ჯგუფში, თუმცა კვლევის რესპონდენტების მიერ საგნობრივ ჭრილში აღქმული სასწავლო დანაკარგი ყველაზე მაღალია მათემატიკაში.
ანბანის სწავლა ანუ ასოების ცნობა და მათი ჩაწერა არის გარდამტეხი მომენტი კითხვის შესწავლისას. ეს პროცესი სისტემურად უკვე სკოლაში, მასწავლებლის მეთვალყურებით მიმდინარეობს და დაახლოებით 4-5-6-7 წლის ასაკს მოიცავს.