სკოლებში მოსწავლეთა კვების უზრუნველყოფა მსოფლიოს ბევრი ქვეყნისთვის ნაცნობი და გამოცდილი პრაქტიკაა, რაც ერთ-ერთ ეფექტიან გზად განიხილება ბავშვებისა და მათი ოჯახების სოციალური დაცვისთვის.

„ანიდაბანი“ ასე ჰქვია მობილურ აპლიკაციას, რომელიც ეთნიკური უმცირესობების წარმომადგენლებს ქართული ენის შესწავლაში დაეხმარება. აპლიკაციის შექმნის იდეის ავტორი გვანცა სიხარულიძეა. „ანიდაბანი“ შარშან სოციალური ინოვაციების იდეების კონკურსის ერთ-ერთი გამარჯვებული გახდა.

კვლევის ფარგლებში შეისწავლიან, თუ რა მექანიზმებით უწყობს ხელს ქვეყნის უმაღლესი განათლების სისტემა, გვყავდეს ისეთი ადამიანური რესურსი, რომელიც არის მაღალპროდუქტიული, მაღალკვალიფიციური და აღჭურვილია იმ ცოდნითა და უნარებით, რომელიც თანამედროვე შრომის ბაზარს სჭირდება.

სამეგრელო-ზემო სვანეთისა და გურიის 6 სხვადასხვა სკოლაში პედაგოგები გამოიკითხნენ. კვლევის მიზანი იყო, პედაგოგების პერსპექტივიდან შეესწავლათ მიგრანტი მშობლების  მარტოდ დარჩენილი ბავშვების მდგომარეობა. 

„ჩვენი გულისწყრომის მიზეზი ისაა, რომ სახელმწიფომ იმაზეც არ იფიქრა, რომ მის რიტორიკაში გაჟღერებულიყო, რომ ის არამხოლოდ ერთი რელიგიური თემის და ერთი ან ეთნიკური თემის ხელისუფლება, არამედ მთელი ქვეყნის ხელისუფლებაა. ეს არის გულდასაწყვეტი“, - გვითხრა ევანგელურ-ბაპტისტური ეკლესიის ეპისკოპოსმა, რუსუდან გოცირიძემ.

„მინდა, მივმართო ყველა გოგოს, ვისაც სურს არამარტო ფეხბურთის თამაში, ეს იქნება კალათბურთი, რაგბი თუ ნებისმიერი სხვა სპორტი, გააკეთოს ყველაფერი მიზნის მისაღწევად. იშრომოს ბევრი და არავის მოუსმინოს, თუნდაც ეს იყოს მშობელი, მეგობარი, თუ ვინმე სხვა. ყოველთვის ის გააკეთოს, რაც მას უნდა“

წიგნი ერთი ჩვეულებრივი ოჯახის თავგდასავალზე მოგვითხრობს. ოჯახში, რომლის გარშემოც ჯადოსნური ამბები ხდება, დედა და მამა თანაბრად ინაწილებენ შვილების აღზრდის პასუხისმგებლობასა და საოჯახო საქმეებს. უახლოეს ადამიანებზე ყოველდღიური ზრუნვა და საერთო გამოწვევების გააზრება ამ ოჯახის ბედნიერებისა და ჰარმონიის საფუძველია.

ამ პოდკასტს საშინაო და ზრუნვის შრომას ვუძღვნი. საკითხებს, რომლებიც ფემინისტურ დღის წესრიგში ერთ-ერთი ნაკლებად განხილული და წინააღმდეგობრივია. პრობლემის ზუსტი არტიკულირებაც კი დღემდე სირთულეს წარმოადგენს, რადგან ოჯახურ ყოველდღიურობაში საშინაო შრომის პროცესი და ემოციური კავშირები მათთან, ვისზეც ვზრუნავთ იმდენადაა ერთმანეთში გადაჯაჭვული და ერთმანეთით განპირობებული, რომ მათი განცალკევებით განხილვა პრობლემურია და ასეც სახელდება „საშინაო, ზრუნვის და ემოციური შრომა“.

სოციალური სამართლიანობის მისაღწევად იმ გრძელვადიანი ბრძოლისთვის, რომლის საჭიროებაც წინა პოდკასტში დავსახე, წარსულის კვლევა, სხვადასხვა ისტორიული კონტექსტის გათვალისწინება და ალტერნატიული ფემინისტური აზრის ძიებაა საჭირო. შესაბამისად, ჩემი შემდეგი პოდკასტები მემარცხენე ფემინიზმებს დაეთმობა.

ვფიქრობ, სექსუალობის თეორია ფსიქოანალიზის გარეშე ძალიან მოსაწყენი იქნებოდა და იმ ჯგუფს ვეკუთვნი, რომლებიც აღიარებენ ფსიქოანალიზის ცენტრალურ მნიშვნელობას სექსუალობის საკითხებში, მაგრამ, ასევე, აცნობიერებენ, რომ ფროიდის თეორიას პრობლემა აქვს ქალის სექსუალობის საკითხის აღქმის თავისებური სტილის, ან  პირდაპირ რომ ვთქვათ, მჩაგვრელის პოზიციიდან ამ საკითხის გადმოცემის გამო.

ჩვენი პოდკასტით გვინდა, მოგიყვეთ ამბავი კოვიდ-19-ის გენდერულ მხარეზე, რომელიც ადამიანთა გარკვეული ნაწილისთვის, შეიძლება, ჯერ კიდევ შეუმჩნეველია. თუმცა, მიუხედავად იმისა, ვხედავთ თუ არა მას, ის ყველგან არის: ოჯახში, სამსახურში, სამეზობლოში, სოფელში, ქალაქში, ჩვენს სოციალურ, კულტურულ, თუ პოლიტიკურ ცხოვრებაში.

ჩვენ მიერ სახლების მშენებლობა მნიშვნელოვანი რეზისტენციის აქტია ძალადობისა და ომის წინააღმდეგ. როჟავაში არსებობს ტალახის აგურითა და მიწით, ეკოლოგიური სახლების ერთობლივი მშენებლობის ტრადიცია. მოცემული მდგომარეობიდან გამომდინარე, რეგიონში ახალი საცხოვრებელი სივრცეების შექმნის სასწრაფო საჭიროებაა. ქურთი უხუცესების დახმარებით, ვცდილობთ ეს საქმიანობა განვავითაროთ.