შემსრულებელთა სია ცხადია, უსასრულოა და მხოლოდ პიანისტებს არ  გულისხმობს. თუმცა ამჯერად ჩვენი თხრობა ახალი, ასე ვთქვათ, ჯენზის თაობის ქართველ პიანისტს - გიორგი გიგაშვილს ეხება, რომელიც დაკვრის არაორდინარული მანერით, თითქმის თავნება ჯაზური ინტერპრეტაციებით და კლასიკური კლიშეებისგან სრულიად თავისუფალი შესრულებითა და აზროვნებით  გამოირჩევა.

მას შემდეგ, რაც უკრაინამ და მოლდოვამ ევროკავშირის (EU) წევრობის კანდიდატის სტატუსი მიიღო, ხოლო საქართველომ ვერა, ქვეყნის მმართველი პარტია, „ქართული ოცნება“ თავდაცვის რეჟიმზე გადაერთო. ხელისუფლების წარმომადგენლები დღემდე აქტიურად იმართლებენ თავს ხალხისა თუ მედიის წინაშე და იყენებენ რიტორიკას, რომელიც, ხშირად, ევროკავშირის წინააღმდეგაა მიმართული.

როდესაც 2019 წელს, წინანდლის ისტორიული სახლ-მუზეუმის მიმდებარე ღია სივრცეში, კლასიკური მუსიკის ფესტივალი ოფიციალურად დაარსდა, ალბათ ვერავინ წარმოიდგენდა, რომ უკვე ხუთ წელიწადში (მითუმეტეს პანდემიური წლების სირთულეების გათვალისწინებით) წინანდალი ასე სწრაფად და „ალერგო ფურიოზოს“ ტემპით ჩაეწერებოდა ევროპული კლასიკური მუსიკალური ფესტივალების კონტექსტში. 

თბილისის საქალაქო სასამართლომ „ირაყლის“ საქმეზე დაკავებული აქტივისტების და უფლებადამცველების საქმის განხილვა განაახლა. 1 სექტმებერს გამოიკითხა პოლიციელი კობა კაპანაძე, რომელიც მოწმედ იყო წარმოდგენილი „საქართველოს დემოკრატიული ინიციატივის“ წარმომადგენლის, ედუარდ მარიკაშვილის დაკავების საქმეში. გამოიკითხნენ ასევე დაცვის მხარის მოწმეებიც.

თავად ფაქტი, რომ მოსკოვში საბავშვო წიგნების საერთაშორისო ფორუმი იმართება იმ დროს, როცა რუსეთი წელიწადზე მეტია უკრაინაში ხოცავს უდანაშაულო მოქალაქეებს და უკვე ასობით ბავშვია დაღუპული, მორიგი ცინიზმია ამ ქვეყნის მხრიდან. საბავშვო ლიტერატურა სისხლიანი ხელებით არ იწერება!

„მოთვინიერებაში“ ნაჩვენებია როგორ თხრიან გიგანტურ, ასწლიანი ხეებს საქართველოს ზღვისპირა რეგიონში და როგორ გადააქვთ შავი ზღვის გავლით, ექსკლუზიურ კერძო პარკში. იგავი ბუნებრივი რესურსების პრივატიზაციისა და ამ რესურსების მფლობელის, მოსახლეობისგან მოწყვეტის შესახებ, მართლაც შთამბეჭდავი და ლამის ეპიკურია.

„შოშია" - მოსწავლემ დაწერა პიესა სკოლაზე, სკოლაში შიმშილზე, მშიერი ბავშვების ყოველდღიურობაზე

როგორ მოხვდნენ გურული მოჯირითეები ამერიკაში – ესაა ისტორიული მოვლენა და გამოცდილება, რომელიც გურიაში ცხენოსნობას, ცხენებით ჯირითს, დოღს კოლორიტულ და ორგანულ ნაწილად აქცევს.

პრემიერამ დიდი რეზონანსი გამოიწვია და პიესით ევროპის სხვადასხვა თეატრი დაინტერესდა. ივნისის ბოლოს „ჰააგა“ ამერიკაში, ბოსტონის დრამატულ თეატრშიც დაიდგა და ყველაზე ცნობილმა ამერიკულმა გამოცემებმა – „ვაშინგტონ პოსტმა“ და „ნიუ–იორკ ტაიმსმა“ ვრცელი რეცენზიებიც მიუძღვნეს.

ვიდრე ზოგისთვის სანაქებო და ზოგისთვის ოდიოზური რუსი საოპერო დივა, ანა ნეტრებკო „არენა დი ვერონას“ ისტორიულ ღია სცენაზე, აგვისტოს პირველ რიცხვებში ვერდის „აიდაში“ მღეროდა, პრესამ მას არასასიამოვნო ამბავი დაადევნა: პრაღის მერია განიხილავს ანა ნეტრებკოს კონცერტის აკრძალვის საკითხს, რომელიც პრაღაში ოქტომბერში უნდა გაიმართოს.

რა არის ადრეული გაფრთხილების სისტემა? როგორ მუშაობს ის? რა გამოცდილება გვაქვს ამ მხრივ ქვეყანაში? სამომავლოდ რა გეგმები აქვს ქვეყანას მის გამართვასთან დაკავშირებით რისკის შემცველ ხეობებში?