თბილისის საქალაქო სასამართლომ ექთნის, ნონა ზანდარაშვილის გათავისუფლება იაშვილის სახელობის კლინიკიდან უკანონოდ მიიჩნია და მოპასუხე მხარეს მისთვის 18 თვის განაცდურის ანაზღაურება დააკისრა.

დასავლეთი აუცილებლად აღმოჩნდება და უკვე არის მეტაფიზიკის გარდაუვალობის აღიარებამდე, იმის გათვითცნობიერებამდე, რომ ადამიანის სიცოცხლის მარადიული დანიშნულებით შევსება აუცილებელია მისი პიროვნული განვითარებისა და სრულყოფისათვის. ამ ვითარებაში სულაც არ არის მეტაფიზიკის ძიება აღმოსავლურ რელიგიებში ან ახალი კვაზი-რელიგიური მეტაფიზიკების გამოგონება, არამედ თავად თავის ქრისტიანულ წიაღში შეუძლია ევროპას, ეს მეტაფიზიკა იპოვოს.

მთავრობის პოლიტიკა ნამოხვანის ჰესთან მიმართებაში ძალზე ცუდი სიგნალია არა მხოლოდ ევროკავშირისათვის, არამედ ინვესტორებისთვისაც. არსებული დარღვევები მიუთითებს, რომ ქვეყანაში ცუდი საინვესტიციო გარემოა, ვინაიდან კანონის უზენაესობა და სამართლიანი სასამართლო არ არსებობს.

COVID-19-ის შედეგად გამოცხადებული პანდემიის დროს, პირველი, რაც გააკეთდა, ვიზიტების გაუქმება იყო. მოხუცებულებისთვის ვირუსის გადადების მაღალმა რისკმა ხელმძღვანელობა აიძულა, სხვა გზებზე ეფიქრა. ამიტომ, მოხალისეობრივმა აქტივობამ ონლაინრეჟიმში გადაინაცვლა.

ჩემი აზრით, ჩვენი – ჰესის მოწინააღმდეგეების არგუმენტაციის სისუსტე უკავშირდება იმას, რომ ვერ ვახერხებთ ჩვენი პერიფერიული მდგომარეობის არტიკულირებას. ვეცდები ავხსნა, ამაში რას ვგულისხმობ:

 „პუბლიკას“ ტექსტი სასულიერო პირმა მიაწოდა, რომელსაც ანონიმად დარჩენა სურს. ტექსტი ერთგვარი სატირაა დღეს ეკლესიაში არსებული ვითარების შესახებ. 

„დილის 8-იდან ვიწყებდით მუშაობას, რადგან, სანამ მოვაწესრიგებდით ყველაფერს, 1 საათი გვჭირდებოდა. 9 საათიდან ვიხსნებოდით და გვიან საღამომდე ვმუშაობდით, მერე ისევ ჩვენ ვალაგებდით იქაურობას. თან სულ ფეხზე უნდა ვმდგარიყავით და მომღიმარი სახე გვქონოდა. დაჯდომის უფლება მხოლოდ შესვენების დროს გვქონდა".

დავით წერედიანის თარგმანებმა უამრავი ახალი სახელით, თემით, ლიტერატურული მოტივითა თუ ინტონაციით გაამდიდრა ქართული მწერლობა. მთელი მისი ცხოვრება და მოღვაწეობა ნიმუშია საყვარელი საქმის უანგარო მსახურებისა და ამ მოკრძალებულმა, განდეგილივით მცხოვრებმა ადამიანმა მართლაც განსაკუთრებულად შთამბეჭდავი და გამორჩეული ეპოქა შექმნა ქართული ლიტერატურისა და თარგმანის ისტორიაში.

როდესაც სოციალურ უთანასწორობაზე ვსაუბრობთ, უნდა გვახსოვდეს, რომ სოციუმი შედგება ქალებისა და კაცებისაგან, სადაც თანასწორობა უზრუნველყოფილი უნდა იყოს კონსტიტუციით განსაზღვრული უფლებებით, საზოგადოების ნებისმიერი წევრისთვის. თუმცა, როდესაც ორივე სქესი თანაბარ დროს უთმობს ანაზღაურებად შრომას, რამდენად სამართლიანია ის, რომ სახლში დაბრუნებისას აუნაზღაურებელი შრომის უდიდეს ნაწილს ქალები ასრულებენ? ეს ეხება ბავშვ(ებ)ზე ზრუნვასაც.

მაგალითად, სანდრო ბრეგაძის ნათესავებმა „ქართულ ოცნებას” 2016 წელს, წინასაარჩევნოდ 85,000 ლარი შეწირეს; მისმა სიძემ (დის ქმარი), გოჩა ძნელაძემ 2016 წლის 13 სექტემბერს მმართველ პარტიას 60,000 ლარი შესწირა; ბიძაშვილმა, დავით ბრეგაძემ კი 2016 წლის 4 ოქტომბერს “ქართულ ოცნებას” 25,000 ლარი ჩაურიცხა.

მაინც რატომ იყო პანდემიის მიმდინარეობა ყველა ქვეყნისთვის ასეთი უნივერსალური? როგორ მოხდა, რომ ევროპის ქვეყნების დაცარიელებულ დახლებზე ირონიულად მომღიმარნი ჩვენც აურაცხელი ტუალეტის ქაღალდით ხელში აღმოვჩნდით სალაროს რიგში? ან როგორ მოხდა, რომ სხვა ქვეყნებში შემთხვევების ექსპონენციური ზრდის შემხედვარეებს პირბადის გაკეთება მაინც გვეზარება და ყოველდღიური ათასობით ახალი შემთხვევის მიუხედავად, ღამით მეტ-ნაკლებად მშვიდად გვძინავს?

როდესაც შედიხართ რესტორანში ან ღვინის ბარში და გსურთ, რომ მარტო 2–3 ჭიქა ღვინო დალიოთ, თუკი დარწმუნებული არ ხართ, რომ ძალიან გამორჩეული ახალი ღვინო არ აქვთ, უმჯობესია საქმე გაიმარტივოთ და ვარდისფერი ღვინო შეიძინოთ,  რომლებიც, როგორც წესი, არ გაგიცრუებთ იმედებს.