ნაბახუსევი, იგივე „პახმელია“ ქართული საახალწლო-საშობაო ოცობოდიისათვის ისეთივე ბუნებრივი და დამახასიათებელი რამაა, როგორც, მაგალითად, საცივი, შემწვარი გოჭი ან გადამთვრალი მეზობლის დილამდე სიმღერა. ნაბახუსევმა არ იცის გარჩევა სქესისა, შეძლებისა, უნარებისა და იანვრის პირველ რიცხვებში ნებისმიერ ადამიანს შეიძლება დაატყდეს თავს, მიუხედავად იმისა, რას დალევს და როდის. თუმცა მირთმეული სასმელის ხარისხსა და რაოდენობას მაინც გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს.

დაავადებათა კონტროლის ცენტრის ხელმძღვანელმა, ამირან გამყრელიძემ 20 ოქტომბერს საზოგადოებას ამცნო, რომ საქართველოში „მწვანე პასპორტები“ აუცილებლად ამოქმედდება, თუმცა არ დაუკონკრეტებია როდიდან და რა ფორმით.

ეს პორტალია, კარიბჭეა ერთიდან მეორე სამყაროში გადასასვლელად. ჩვენ შეგვიძლია მასში შევიდეთ, თან შევათრიოთ ჩვენი მცდარი აზრებისა და ზიზღის ჩონჩხები, ჩვენი სიხარბე, ჩვენი საბანკო ანგარიშები და მკვდარი იდეები, ჩვენი მკვდარი მდინარეები და კვამლიანი ცა. ან შეგვიძლია მსუბუქად შევიდეთ, მცირე ბარგით, სხვანაირ მსოფლიოზე ფიქრისა და მისთვის ბრძოლისთვის გამზადებულნი.

რამდენად მზად შეხვდა განათლების სისტემა ონლაინსწავლებაზე გადასვლის საჭიროებას – ერთი მხრივ, რა გამოწვევების წინაშე აღმოჩნდა სასკოლო საზოგადოება – მასწავლებლები, მოსწავლეები, მშობლები და მეორე მხრივ, რა შესაძლებლობები აქვთ სკოლებს არსებულ გამოწვევებთან გასამკლავებლად?

პირველი კაფე თავისუფლების მოედანთან იყო. – გამარჯობა, რომელი ხილის წვენი გაქვთ? – ვეკითხები ქართულად. – ბოდიში, არ ვიცი კარტული. რუსულად? ინგლისურად? – გაჭირვებით, მაგრამ ქართულადვე მპასუხობენ. მეტწილად რუსულენოვანი ადამიანები ქართული ენის ცოდნას მხოლოდ ამ ფრაზაში ავლენენ – „ბოდიში, არ ვიცი კარტული“. აღმოჩნდა, რომ Facebook-მეგობრები არ ცდებოდნენ. 8 კაფეს ვესტუმრეთ. მშობლიურ ენაზე მომსახურება ვერცერთ ობიექტზე ვერ მივიღეთ. მეტიც, უმრავლესობას ქართულ ენაზე მენიუც კი არ ჰქონია.

„შემდეგი დღეებისა და კვირების განმავლობაში ველოდებით ვირუსის შემთხვევებს, სიკვდილიანობის ზრდას და იმ ქვეყნების რაოდენობა, სადაც ვირუსი შეაღწევს, გაიზრდება. ჩვენ ძალიან შეშფოთებული ვართ, როგორც გავრცელების მაღალი დონით, ისე ვირუსის სირთულით. ამიტომაც ვაცხადებთ, რომ COVID-19 შეიძლება შევაფასოთ, როგორც პანდემია“, – განაცხადა მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის დირექტორმა ტედროს ადჰანომ გებრეიესუსმა.

მარტო ამ ფრაზების გამო არა, ისედაც მგონია, რომ ძალიან ჰგავს გურამ დოჩანაშვილის სამყარო ნიკო ფიროსმანისას: ჰგავს თავისი ნაივურობით, სიზმრისეულობითა და არტისტულობით. დოჩანაშვილთან უბრალოდ სინტაქსი ასრულებს იმავე ფუნქციას, რასაც ფერი – ნიკო ფიროსმანის ნახატებში.

როგორ იმუნიტეტს ტოვებს? განიცდის თუ არა მუტაციას? როგორია სიკვდილიანობის მაჩვენებელი და რა ეტაპზეა ეტიოტროპული მედიკამენტისა და ვაქცინის შემუშავების პროცესი? - ამ და სხვა საკითხებზე „პუბლიკა“ საზოგადოებრივი ჯანდაცვის სფეროს ექსპერტს კაკი ზოიძეს ესაუბრა.

„პუბლიკა” სტატიაში შემოგთავაზებთ ქსელური სუპერმარკეტების ვაკანსიების ანალიზს, იქ მითითებულ შრომის ანაზღაურებასა და მის შესაბამისობას ე.წ. საცხოვრებელ ხელფასთან, შემოგთავაზებთ დარგობრივი ასოციაციის ხედვას, თუ რატომ რჩება ვაკანსიების ნაწილი აუთვისებელი და წაიკითხავთ მათ პოზიციას შეკითხვაზე – რატომ არის სუპერმარკეტებში თითქმის იდენტური პირობები და ანაზღაურება.

ინტერნეტი რომ არ აქვს ბავშვს, რა უნდა გააკეთოს სკოლამ? შეუძლია თავისი ბიუჯეტიდან იყიდოს და გადასცეს? ასეთი ინსტრუქცია გინახავთ? თითქოს მარტივი საკითხია, რომ სკოლას შეუძლია თუ არა, რომ ბიუჯეტიდან დაეხმაროს თავის მოსწავლეს. ასეთ საკითხებს ვერ წყვეტს სკოლა და როცა სახელმწიფომ იცის, რომ ვერ წყვეტს, მაშინ თვითონ უნდა დაიწყოს მოგვარება.

წინა კვირას განათლების სამინისტრომ საჯარო სკოლის დირექტორობის მსურველთა გასაუბრების შედეგები გამოაქვეყნა. გასაუბრებაზე გასული 755 აპლიკანტიდან 162-მა გასაუბრების ეტაპი ვერ გაიარა.

ჯანდაცვის სამინისტროსგან „პუბლიკა“ ამ დრომდე ელოდება პასუხს კითხვებზე - რა მიზანს ემსახურება ეს ცვლილებები? რატომ გახდა აუცილებელი? რა სტანდარტის დამკვიდრებას ცდილობს სახელმწიფო? და იყო თუ არა კონსულტაციები საერთაშორისო თუ ადგილობრივ სპეციალისტებთან ცვლილებების მიღებამდე?