სამცხე-ჯავახეთში მცხოვრებ ეთნიკურად სომეხ ადამიანებს არაერთი ბარიერის გადალახვა უწევთ იმისთვის, რომ იარსებონ. ენობრივი ბარიერი, რთული სოციალური პირობები, სრულფასოვანი განათლების მიღების პრობლემა - ეს მცირე ჩამონათვალია იმისა, თუ რა პრობლემებს აწყდებიან ნინოწმინდის, ახალქალაქისა თუ მათი მიმდებარე სოფლების მკვიდრები.

2022 წლის 24 თებერვალს რუსეთის უკრაინაში შეჭრის შემდეგ საქართველოში საინფორმაციო ველი სრულად გადაფარა ომის ახალმა ამბებმა და ყველაფერი ერთ სიბრტყეში მოაქცია. ბაიდენის ვიზიტმა კიევსა და ვარშავაში, შემდეგ პუტინის 22 თებერვლის გამოსვლამ ყველას დაავიწყა ბჟანია-გაგლოევის სტუმრობა ჯერ კრემლში,  შემდგომ კი მინსკში. ამ შეხვედრას კი სოხუმში ამჯერად არა დადებითი, არამედ უარყოფითი გამოხმაურება მოჰყვა.

არ არის გასაკვირი, რომ საგარეო პოლიტიკის უკრაინელი და ქართველი ექსპერტების ხედვა შავი ზღვის რეგიონში მომავალი მშვიდობისა და უსაფრთხოების წესრიგის შესახებ ერთმანეთის მსგავსია.

სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის ომი ჯერჯერობით არ დასრულებულა და ეს საქართველოსთვის კიდევ ერთ დიდ გამოწვევას წარმოადგენს. 2020 წლის ომი ჩვენს ქვეყანას ასცდა, მაგრამ სანამ კონფლიქტი ბოლომდე არ დასრულდება, არ არსებობს გარანტია რომ იგი არ შეგვეხება.

მამა იოანე ბურდინი რუსეთის ქალაქ კოსტრომის მღვდელია. მღვდელი, რომელიც სასამართლოში აღმოჩნდა წირვისას წარმოთქმული სიტყვის გამო. ირკვევა, რომ მან ღმერთს მშვიდობა შესთხოვა და „ძმათამკვლელი ომი“ დაგმო, ეს კი ხელისუფლებამ რუსული არმიის დისკრედიტაციად მიიჩნია, რაც, თავის მხრივ, ადმინისტრაციული წესით ისჯება.

რუსეთის ოფიციალური პოზიციის მიუხედავად, თითქოსდა უკრაინის საზღვრებთან თავმოყრილმა შენაერთებმა ყაზარმებში დაბრუნება დაიწყეს, დასავლეთში ამტკიცებენ, რომ რეალურად მოსკოვი, პირიქით, უკრაინის საზღვრებთან სამხედრო აქტივობას ზრდის. რა შეიძლება შედიოდეს პუტინის გეგმებში, რომელი მხრიდან, რა მიმართულებით შეიძლება წამოიწყოს შეჭრა რუსეთმა და რისი დაკავება სცადოს? ერთი შეხედვით რუსეთის არმიას სამხედრო უპირატესობა აქვს, მაგრამ მიაღწევს თუ არა რუსეთი წარმატებას?

რამდენად რთულია ვითარება უკრაინის საზღვრებთან, რატომ გააქტიურდა ახლა რუსეთი, რა მიზნები აქვთ მოსკოვში და ასეთ ვითარებაში როგორი პოზიცია უნდა დაიკავოს საქართველომ? რეგიონში განვითარებული პროცესების შესახებ „პუბლიკა“ გაერთიანებული სამეფოს თავდაცვისა და უსაფრთხოების კვლევების გაერთიანებული სამსახურების სამეფო ინსტიტუტის (RUSI) ასოცირებულ მკვლევარს, ნათია სესკურიას ესაუბრა.

ფაშინიანმა მოუწოდა მოქმედ პრეზიდენტს, ხელი მოეწერა გენერალური შტაბის უფროსის თანამდებობიდან გადაყენების შესახებ ბრძანებისთვის, წინააღმდეგ შემთხვევაში, მისივე განცხადებით, პრეზიდენტი ჩაითვლებოდა გადატრიალების მომხრედ. თავის გამოსვლა კი, პრემიერმა დაასრულა შემდეგი სიტყვებით – „ხავერდი დამთავრდა“

უკვე გამოითქვა წუხილი, რომ ეს საქართველოს სატრანზიტო ფუნქციას შეასუსტებს. ჩემი აზრით, ეს არც ისე დიდი დანაკარგია. თუკი ამ ომის შემდეგ რეგიონში ხანგრძლივი მშვიდობა დაისადგურებს, საქართველო საბოლოო ჯამში მოგებული დარჩება.

საქართველო აზერბაიჯანისა და სომხეთის დაპირისპირებისას ნეიტრალიტეტს ინარჩუნებს. ამის მიუხედავად, ინტერნეტში რამდენჯერმე გავრცელდა ინფორმაცია, თითქოსდა საქართველო ამა თუ იმ ფორმით ყარაბაღის კონფლიქტში რომელიმე მხარეს ირიბად მაინც უჭერდა მხარს. რას ამბობს საქართველოს ხელისუფლება მის მიმართ ბრალდებაზე და რა საფრთხეს შეიცავს ყარაბაღთან დაკავშირებული დეზინფორმაცია საქართველოსთვის?

მიუხედავად თურქეთის ურყევი პოზიციისა აზერბაიჯანის სასარგებლოდ, ამ დრომდე ეს მხარდაჭერა ძირითადად პოლიტიკურ და დიპლომატიურ ფარგლებში რჩებოდა. ახლა კი თურქეთი არა თუ არ მოუწოდებს მხარეებს ცეცხლი შეწყვიტონ, არამედ სამშვიდობო მოლაპარაკებების - მინსკის ჯგუფის წევრებსაც კი აკრიტკებს ამგვარი მოწოდებებისთვის და ამბობს, რომ მზადაა კონფლიქტში სამხედრო კუთხითაც ჩაერიოს, თუკი „სომხების მიერ ყარაბაღის ოკუპაცია არ დასრულდება“.

რუსეთი ჯერჯერობით ნაადრევად თვლის ჩარევას. სომხეთში ფაშინიანი ისევ პოპულარულია, ერი მის გარშემოა გაერთიანებული. სტეპანაკერტისადმი მიმართული საფრთხე კიდევ უფრო საშიში და რეალური უნდა გახდეს, აზერბაიჯანმა უნდა დაიკავოს რამდენიმე რაიონი, რომ ბაქოც დაკმაყოფილდეს და ფაშინიანის ხელისუფლებასაც დაუსვას საკუთარმა ხალხმა წარუმატებლობის გამო კითხვები.