უცხოეთი
ავღანეთიდან გასვლის შემდეგ ამერიკას უდიდესი რესურსი გამოუთავისუფლდება, რაც საქართველოსნაირი ქვეყნისათვის ცუდი ნამდვილად არ არის. საერთოდაც, რომ არა ავღანეთი და ერაყი ამერიკა ახლა კიდევ უფრო ძლიერი და გავლენიანი იქნებოდა ყველა აქედან გამომდინარე შედეგებით.
კორონავირუსის მზარდი დადასტურებული შემთხვევების შემდეგ იტალია „წითელ ზონად“ გამოცხადდა. კორონავირუსის შემთხვევების რაოდენობა იტალიაში ბოლო მონაცემებით 12 462-მდე გაიზარდა, გარდაცვლილია 632 ადამიანი. ამ მონაცემებით იტალიას მხოლოდ ჩინეთი უსწრებს. ირანში, სამხრეთ კორეასა და საფრანგეთში ჯამში (384) იტალიაზე ნაკლები ადამიანი დაიღუპა. იტალიაში კორონავირუსით გარდაცვალების 5%-იანი მაჩევნებელია, რაც ბევრად აღემატება მსოფლიოს საშუალო მაჩვენებელს - 3,4%-ს.
ჯორჯ ფლოიდისთვის 25 მაისის იმ საღამოს უჩვეულო თითქოს არაფერი ყოფილა. საღამოს 8 საათისთვის მაღაზიაში საყიდლებზე შევიდა. რამდენიმე წუთში კი ყველაფერი შეიცვალა, პოლიციამ გააჩერა და მისი სიცოცხლეც დასრულდა.
მაისში ლუკაშენკოს რეჟიმმა თავისუფალ სივრცეს კიდევ უფრო შემოუჭირა ჭანჭიკები: ახალი კანონებით ხელისუფლებას შეეძლება, ნებისმიერ დროს გამორთოს ტელე-რადიო-ინტერნეტ კავშირი. აიკრძალა მიტინგების პირდაპირ ეთერში გაშუქება. ძალოვანებს ნება მიეცათ, მიტინგების დროს გამოიყენონ ლეტალური და მძიმე შეიარაღება. დარბეულ და ლიკვიდირებულ იქნა უდიდესი არაფორმალური მედია TUT.by და სხვ.
ესპანეთში კორონავირუსი სწრაფი ტემპით ვრცელდება. სულ უფრო იმატებს სიკვდილიანობაც. დღეს ესპანეთმა კორონავირუსით გარდაცვლილთა საერთო რაოდენობით ჩინეთსაც გადაასწრო და ახლა მხოლოდ იტალიას ჩამორჩება. ინფიცირებულთა რაოდენობით კი მეოთხეა მსოფლიოში – ჩინეთის, იტალიისა და აშშ-ის შემდეგ. 47 000-ზე მეტი შემთხვევა და 3434 გარდაცვლილი, 25 მარტის მონაცემებით – ქვეყანას კორონავირუსთან გამკლავება უჭირს. როგორ გავრცელდა ასე სწრაფად კორონავირუსი ესპანეთში და რატომ უჭირს ქვეყანას მასთან ბრძოლა?
არჩევნების შედეგებმა უნდა გადაწყვიტოს არა მხოლოდ ის, თუ ვინ უხელმძღვანელებს 85-მილიონიან ქვეყანას, არამედ არსებული კრიზისის და გამოწვევების ფონზე როგორი იქნება ეკონომიკური სიტუაცია მომავალში, რა შიდა და საგარეო პოლიტიკას გაატარებს ქვეყანა, რომელ მხარეს დადგება ის გეოპოლიტიკურ რუკაზე.
„პუბლიკა“ დაუკავშირდა საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროს, შეკითხვით – აღიარებს თუა არ ქვეყანა ლუკაშენკოს ინაუგურაციის შემდეგ მის ლეგიტიმურობას. „პუბლიკა“ მთელი დღის განმავლობაში ცდილობდა მიეღო უწყებიდან ინფორმაცია, თუმცა სამინისტრო ჩვენს კითხვებს არ გამოეხმაურა.
„რესპუბლიკელების“ ნაწილი არჩევნებამდე „წითელ ტალღას“ აანონსებდა, დიდი უპირატესობით გამარჯვებას, რასაც ქვეყნის საგარეო პოლიტიკაზე შეიძლებოდა მნიშვნელოვანი გავლენა მოეხდინა. რა სურათი იქმნება შუალედური არჩევნების შემდეგ და რა ძირითადი დასკვნების გამოტანა შეგვიძლია? ამ საკითხებზე „პუბლიკა“ საერთაშორისო ურთიერთობების სპეციალისტს, გიორგი ხატიაშვილს ესაუბრა.
მოსახლეობის სავსებით გასაგებ პროტესტს ხელისუფლებამ უმკაცრესი ზომებით უპასუხა. ქუჩებშივე გაუსწორდა დემონსტრანტებს, რომელთაგან ათაზე მეტი ადამიანი დააკავა, ხოლო (დაუზუსტებელი მონაცემებით) 115 ადამიანი გარდაიცვალა.
16 ივნისს ჟენევაში, ალბათ, ბოლო წლების ყველაზე მნიშვნელოვანი შეხვედრა შედგა. ჯო ბაიდენი რუსეთის პოლიტიკის მიმართ ყოველთვის კრიტიკული იყო. მისი შეხედულებები არც პრეზიდენტად არჩევის შემდეგ შეცვლილა.