ჯანდაცვა
სუიციდთან ბრძოლაში ინფორმირებულობა მნიშვნელოვანი იარაღია. თვითმკვლელობისა თუ მისი მცდელობის შემთხვევებში, ხშირად თვალსაჩინო გამხდარა, რომ საზოგადოებამ თუ მედიამ არ იცის, როგორ უპასუხოს სწორად ამ პრობლემას.
ამ სკრინინგის საფუძველზე შეგვიძლია ვთქვათ, რომ სიხშირე დაახლოებით 12%-დან 15%-მდეა, ლაპარაკია რისკჯგუფის ბავშვებზე. რამდენად დადასტურებულად ექნებათ გარკვეული დიაგნოზი რისკჯგუფის ბავშვებს, უფრო დეტალურად მეორე ეტაპზე გაირკვევა.
„უმნიშვნელოვანესი იქნება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ამ დამაბინძურებლების ზემოქმედების შემცირების გზების შეფასება, თუმცა ხაზგასმით უნდა აღინიშნოს, რომ ძუძუთი კვების უპირატესობა გაცილებით მეტია, ვიდრე მავნე მიკროპლასტმასების არსებობით გამოწვეული უარყოფითი მხარეები. ასეთმა კვლევებმა არ უნდა შეამციროს ბავშვების ძუძუთი კვება, არამედ უნდა გაზარდოს საზოგადოების ცნობიერება. სწორედ ამ საზოგადოების ზეწოლის შედეგად პოლიტიკოსებმა დაბინძურების შემცირებისკენ მიმართული კანონები უნდა მიიღონ“
საქართველოში, ჯანდაცვის სერვისების ხელმისაწვდომობის მიზნით, რამდენიმე ტიპის სახელმწიფო პროგრამა არსებობს. გაეცანით სტატიას, რომელი პროგრამა გეკუთვნით და როგორ შეძლებთ მასში ჩართვას
ალბათ იკითხავთ, რა უნდა გაკეთდეს, რომ აღნიშნული პროგნოზი არ გამართლდეს? ამისათვის უპირველესად სახელმწიფოს ძლიერი ნებაა საჭირო - მთავრობამ კარგად უნდა გაიაზროს შექმნილი მდგომარეობის სერიოზულობა და გადამწყვეტი ნაბიჯები გადადგას „მოჯადოებული წრის“ გასარღვევად.
ესპანეთში კორონავირუსი სწრაფი ტემპით ვრცელდება. სულ უფრო იმატებს სიკვდილიანობაც. დღეს ესპანეთმა კორონავირუსით გარდაცვლილთა საერთო რაოდენობით ჩინეთსაც გადაასწრო და ახლა მხოლოდ იტალიას ჩამორჩება. ინფიცირებულთა რაოდენობით კი მეოთხეა მსოფლიოში – ჩინეთის, იტალიისა და აშშ-ის შემდეგ. 47 000-ზე მეტი შემთხვევა და 3434 გარდაცვლილი, 25 მარტის მონაცემებით – ქვეყანას კორონავირუსთან გამკლავება უჭირს. როგორ გავრცელდა ასე სწრაფად კორონავირუსი ესპანეთში და რატომ უჭირს ქვეყანას მასთან ბრძოლა?
რა სჭირდება ბიოფსიქოსამედიცინო მიდგომის დანერგვას ჯანდაცვის სისტემაში - ეს მხოლოდ კონცეპტუალური საკითხია, თუ მას თან უნდა ახლდეს რესურსების ახლებური გადანაწილება როგორც ადამიანური, ისე ფინანსური. ამ საკითხზე საუბრისას უჩა ვახანია ამბობს, რომ ბიოფსიქოსოციალური მიდგომის დანერგვას სჭირდება არამხოლოდ სისტემის კონცეპტუალური გადახედვა, არამედ შესაბამისი ცვლილებების განხორციელება - რაც თავისთავად გულისხმობს სხვადასხვა პროფესიის განვითარებას და არა მხოლოდ ამას.
„მიუხედავად იმისა, რომ ეს შეიძლება ყველასთან სხვადასხვაგვარად ვლინდებოდეს, სეზონური აფექტური აშლილობის სიმპტომები შეიძლება საკმაოდ დიდხანს გაგრძელდეს – ზოგისთვის, მაგალითად, ხუთ თვემდე“
ონკოლოგიური პაციენტებისთვის ფსიქოლოგიური მხარდაჭერა და ფსიქოსოციალური რეაბილიტაციის მნიშვნელობა არაერთი საერთაშორისო კვლევით არის დადასტურებული. ზრუნვის ამ სერვისებს მკურნალობის ეფექტიანობისა და ცხოვრების ხარისხის გაუმჯობესებისთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს.
ეკა მალანია რესპუბლიკური საავადმყოფოს რეანიმაციულ განყოფილებაში ექთნად მუშაობს. გვიყვება ემოციურად და ფიზიკურად დამღლელ მორიგეობებზე, მძიმე სამუშაო პირობებსა და გრაფიკზე, ანაზღაურებაზე - ყველაფერ იმაზე, რის წინაშეც კორონავირუსის პანდემიამ სამედიცინო პერსონალი დააყენა.
14 წლის წინ ფოთიდან დედაქალაქში დაჯილდოებაზე ჩამოსული, ჯერ კიდევ სკოლის მოსწავლე, საავადმყოფოში აღმოვჩნდი. ამ ყველაფერს წინ უძღოდა ჩემი წონაში კლება, პირის სიმშრალე, გაძლიერებული წყურვილის შეგრძნება, მადის მომატება. დიაგნოზი - შაქრიანი დიაბეტი.
უკანასკნელი რამდენიმე ათწლეულის განმავლობაში ფარისებრი ჯირკვლის კიბოთი ავადობის უწყვეტი ზრდა მსოფლიოს მრავალ ქვეყანაში ვლინდება და მატება ქალთა პოპულაციას ეხება. მაღალი ავადობის ქვეყნებად მიიჩნევა ის ქვეყნები, რომლებშიც ქალთა შორის ავადობა 100 000 ქალზე 10-ს შეადგენს, საქართველოში კიბოს პოპულაციური რეგისტრის მიხედვით, აღნიშნული მაჩვენებელი 100 000 ქალზე 48-ს შეადგენს.