„ადამიანი გადაადგილდება ცარიელ სივრცეში და ვიღაც სხვა უყურებს მას. ესაა ყველაფერი, რაც საჭიროა თეატრალური წარმოდგენისთვის, – მკვდარია ეს“, – მასალა მომზადებულია კავკასიის უნივერსიტეტის მედიის სკოლის მეოთხე კურსის ფინალური პროექტის ფარგლებში.

ამ პოდკასტში ავტოსტოპერი ქალების ისტორიებსა და გამოცდილებაზე მოგიყვებით, რათა პერსონალურ დაკვირვებებსა და მაგალითებზე დაყრდნობით შევძლოთ დავინახოთ ის სიკეთეები თუ სიძნელეები, რაც გზაზე მდგომ ქალს ხვდება. პოდკასტი ეყრდნობა სამი ქალის ავტოსტოპით მარტო მოგზაურობის ისტორიებსა და გამოცდილებებს. 

უკვე მეექვსე დღეა, ჭიათურაში, სოფელ შუქრუთში ქალები შიმშილობენ, ხოლო მესამე დღეა, პირიც ამოიკერეს. ისინი ამ ფორმით შეუერთდნენ თანასოფლელების პროტესტის უკიდურეს ფორმას. 5-მა ადგილობრივმა პროტესტის ამავე ფორმას რამდენიმე კვირის წინ მიმართა.

„ძალიან ბევრი ადიქციური ქცევა ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემებიდან მომდინარეობს და თუ ჩვენ ახალგაზრდებისთვის კეთილდღეობა გვინდა, ეს ნიშნავს, რომ უნდა ვიზრუნოთ მათ ფსიქიკურ კეთილდღეობაზე“

რა უნდა ქნას ასეთ ვითარებაში მეორე მეუღლემ?  - მას აქვს  ორი სამართლებრივი შესაძლებლობა: ამტკიცოს, რომ დადებულია მოჩვენებითი ხელშეკრულება ან მოითხოვოს ქონების განკარგვით მიღებული შემოსავალი. კვლევაში ხაზგასმულია, რომ სინამდვილეში არცერთი ეს გზა არ წარმოადგენს საკუთრების უფლების დაცვის ადეკვატურ საშუალებას . მის ხელთ არსებული სამართლებრივი გზების არაეფექტიანობის გამო, მეორე მეუღლე, ბევრ შემთხვევაში, საკუთარი წილის გარეშე რჩება.’’

მოვუწდებ ჩემს კოლეგებს: ეპისკოპოსებს, მღვდლებს, რაბინებს, მუფთებს, ხოჯებს, ახუნდებს, მჯევარებს, პასტორებს...ყველა სასულიერო პირს,  რომ თავიანთი ავტორიტეტი თავიან რესპექტაბელურ თემებში გამოიყენონ ადამიანის სიცოცხლის გასაფრთხილებლად.

სესხის სხვა მნიშვნელოვანი პირობების სანახავად ხელშეკრულება პენსიონერს ამისამართებს „ლიბერთი ბანკის“ ელექტრონულ პორტალზე, თუმცა პენსიონერების მხოლოდ მცირე ნაწილს აქვს ელექტრონულად ხელშეკრულების მოძიების შესაძლებლობა. როგორც კვლევაშია აღნიშნული, ხელშეკრულების ასეთი ხელოვნურად გაყოფის მიზანი ის არის, რომ პენსიონერმა არ იცოდეს, რა პირობებით აქვს სესხი აღებული.

რა შესაძლებლობები, ბარიერები თუ გამოწვევები არსებობს საქართველოში არასრულწლოვან დაზარალებულთა უფლებების გაძლიერების კუთხით – დემოკრატიისა და მართლმსაჯულების ინსტიტუტმა ევროკავშირის აღმოსავლეთ პარტნიორობის სამოქალაქო საზოგადოების გაძლიერების პროგრამის ფარგლებში პოლიტიკის დოკუმენტი შეიმუშავა.

„ბავშვობაში მეგონა, რომ ვერ მიმიღო, მაგრამ მერე მივხვდი, რომ რეალურად ჩემზე ზრუნავდა. განიცდიდა, რომ ამ გარემოში მომიწევდა ცხოვრება და ნერვიულობდა ჩემს მომავალზე, იმაზეც, რამდენი პრობლემა და დაბრკოლება შეიძლებოდა შემქნოდა“, – ამბობს ლადო.

ვიცი, რომ არაკანონიერი ქმედება ჩავიდინე, ვიცი, არ უნდა ამეშენებინა, რადგან იყო სახელმწიფოსი, მაგრამ, რადგანაც მეც ამ სახელმწიფოს ნაწილი ვარ, მინდა მეც მქონდეს ჩემი წილი ამ ქვეყანაში. იყოს ეს სახლი ამ პატარა ნაკვეთით ჩემი“, - ამბობს დარინა.

გულო თბილისის ფსიქიკური ჯანმრთელობის ცენტრის ბენეფიციარია. 12 წელია, ე.წ. გლდანის ფსიქიატირულის ეზოს გარეთ არ გამოსულა. ამბობს, რომ მისი სამყარო პალატაა და საზოგადოებაში რეინტეგრაციის სურვილი არ აქვს, არც ქალაქში გასვლა სურს და შესაძლებლობის შემთხვევაში სხვა საცხოვრისში გადასვლასაც არ დასთანხმდება.

„ოჯახური ღირებულებებისა და არასრულწლოვანის დაცვის შესახებ“ – ასე ჰქვია კანონპროექტს, რომელიც აწესებს ცენზურას, ზღუდავს შეკრების თავისუფლებას და შემოაქვს ჰომოფობიური და ტრანსფობიური ჩანაწერები; რიგ შემთხვევებში ასევე აწესებს სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობასაც