თვალსაზრისი
და ის, რომ დასავლეთი დაპირებულია საქართველოს ნატოში მიღებას ტყუილი კი არ არის, არამედ შესაძლებლობა და შანსი, რომლის გამოყენებისთვისაც უნდა ვიბრძოლოთ და ვიმუშაოთ და არა ფეხი-ფეხზე გადადებული ველოდოთ როდის მოიღებენ ჩვენზე მოწყალებას. ეს გულისხმობს პროაქტიურ საგარეო პოლიტიკას და გარკვეულ რისკებსაც.
„ბებიაჩემს შიმშილიც გამოუცდია, უწყლობაც, ომიც. მთელი დარჩენილი ცხოვრება ყოველ ღამე ღმერთს სთხოვდა მშვიდობას. მე მაშინ ძალიან პატარა ვიყავი მშვიდობის ფასის გასაგებად. იმდენად რომ ვერც ლენინგრადის ბლოკადის ისტორიამ მიმახვედრა მთელი სიმძაფრით, თუ რა ჰქონდა გადატანილი."
მწარეა იმაზე დაკვირვებაც, თუ როგორ ხდება ამ ხელ-ფეხშეკრულ მდგომარეობაშიც კი მათი მუდმივი ინსტრუმენტალიზება. ასე ჩუმად შემოპარებული მემარცხენე იდეოლოგიური ჩარჩო ხშირად ირონიული თუ კარიკატურული ტონის პარადიგმად იქცევა. დაუკვირვებელი თვალისთვისაც მაშინვე ნათელი ხდება, ქართულ ნეოლიბერალურ პოლიტიკაში წინასაარჩევნოდ როგორი მოცემულობის სივრცე თავისუფლდება სოციალური საკითხებისთვის და როგორი ილეთებით ხდება ამ სივრცის ათვისება.
კორონავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინაციის ეროვნული გეგმა რისკ-ჯგუფების პირველ რიგში აცრას ითვალსიწინებს. ქვეყანა არა მხოლოდ ჩამორჩა გეგმით გათვალისიწინებულ ვადებს (გეგმის გადახედვის აუცილებლობაზე საუბარი უკვე დაიწყო), არამედ სრულიად აცდა იმ პრიორიტეტებს, რაც მასში თავიდან იდო.
მახსოვს, როგორი გაოცებული ვიყავი, როდესაც უცხოეთში დავესწარი სმენადაქვეითებული ახალგაზრდების საერთაშორისო ფედერაციის მიერ ჩატარებულ სასწავლო სესიას, რადგან სესიის მიმდინარეობისას ჩვენი საუბარი ეკრანზე იწერებოდა. ამ ყველაფერს უზრუნველყოფდნენ palantypist-ები. სამწუხაროდ, ამ სიტყვის ქართული შესატყვისი არ ვიცი, ამიტომ ასე გამოვიყენებ.
ჩვენ უბრალოდ არ გვესმის, თუ რით ტვირთავს ამ ცნებებს დღეს თანამედროვე ადამიანი. რახან ჩვენს სულიერებაში თავისუფლების იდეა უბრალოდ არ არის დაბადებული იმ სახით რომლითაც ის მომავალს აშენებს!
საქართველოდან წასვლით დაინტერესებულ სხვა ქალებთან ერთად, თინა შეუერთდა ფიქტიურ ძიუდოს გუნდს და ისე ჩამოვიდა შეერთებულ შტატებში. აქ თინა მუშაობდა 16-საათიანი ცვლებით ქარხნებში, ალაგებდა ოფისებს და მიმტანი იყო რესტორნებში. როგორც მან მითხრა, მასთან ერთად ჩამოსული ემიგრანტების ჯგუფში ყველა ახალგაზრდა იყო.
მიმტანად მუშაობის მთავარი ხიბლი უამრავ ადამიანთან კომუნიკაცია, სტუმრის ფულადი საჩუქარი (ე.წ. ჩაი) და მოქნილი სამუშაო გრაფიკია. თუმცა, ამ სარგებლის მიღმა, საკმაოდ დამღლელი, საპასუხისმგებლო და პრობლემური საქმიანობა დგას. მითუმეტეს მაშინ, როდესაც თვიდან თვემდე გადარჩენისთვის ვიბრძვით.
დავიწყოთ იმით, რომ დღემდე გაუგებრად რჩება პრეზიდენტის აღტაცებით აღსავსე მისალოცი, ისევე როგორც მისი მადლიერება ყარაბაღის შეთანხმების ფასილიტატორის, ანუ რუსეთის მიმართ, რომელიც “ნეიტრალური არბიტრის” ფორმატში კურირებდა შეთანხმების მიღწევას.
ოდენობების თემა ნარკოპოლიტიკის სფეროში ყველაზე პრინციპული და მნიშვნელოვანი საკითხია, მასზე მოდის სამართალდამცავი უწყებების ყველაზე დიდი წინააღმდეგობა
თავად ფაქტი, რომ მოსკოვში საბავშვო წიგნების საერთაშორისო ფორუმი იმართება იმ დროს, როცა რუსეთი წელიწადზე მეტია უკრაინაში ხოცავს უდანაშაულო მოქალაქეებს და უკვე ასობით ბავშვია დაღუპული, მორიგი ცინიზმია ამ ქვეყნის მხრიდან. საბავშვო ლიტერატურა სისხლიანი ხელებით არ იწერება!
რომელმან აღიღოს ტაბურეტი, ტაბურეტითვე წარწყმდეს