მე თუ მკითხავთ, საჭიროა მოიძებნოს და ზოგჯერ იძებნება ხოლმე რაღაცნაირი ოქროს შუალედი, როცა ლიტერატურული ტექსტი გვევლინება, როგორც დრამატურგიული დინამიზმის მთავარი მახასიათებელი თუ განმსაზღვრელი.

კვლევაში ნათქვამია, რომ ოჯახისა და სახლისგან შორს ყოფნის ტკივილს თან ერთვის შესრულებული სამუშაოს ფიზიკური და ემოციური სირთულეები, რაც ხშირად უარყოფითად აისახება ქალების ფიზიკურ და მენტალურ ჯანმრთელობაზე. ემიგრანტი ქალების სამუშაო ხშირად ძალიან სტრესულია, გულისხმობს მუდმივად სხვის ოჯახში, „სხვისი ცხოვრებით“ ცხოვრებას და თან სდევს შრომითი უფლებების დარღვევა.

დამოკიდებულება მხოლოდ ფიზიკური მდგომარეობა არ არის, რომელის სხეულიდან წამლებით გამოდევნი და ის დასრულდება. ჩემი გამოცდილებით იგი უფრო მექანიზმია, რომელსაც ადამიანი სხვადასხვა სიატუაციებში თავდაცვისთვის იყენებს.  მაგრამ ზოგჯერ თავდაცვაც შეიძლება თვითდესტრუქციაში გადავიდეს. სწორედ ამ ზღვრის მოშლაა დამოკიდებულება და იქიდან უკან მობრუნება ალბათ ყველაზე რთული რამ არის რაც შეიძლება ადამიანმა გამოიაროს, თუმცა ეს შესაძლებელია.

ამ ცოდნის პირმშოა ეს არაჩვეულებრივი წიგნი - ისტორიკოს გიორგი სოსიაშვილის მაღალმხატვრული დოკუმენტი, რომელიც ბოლო წლების ქართული ლიტერატურის ღირსშესანიშნავ ფაქტად მოგვევლინა.            

ძველი თბილისის ერთ-ერთ ქუჩაზე კიდევ ერთი სახლი ჩამოინგრა. სახლი დიდი ხნის მანძილზე იყო ავარიული. მაცხოვრებლებს არაერთი მცდელობა ჰქონდათ, ეს პრობლემა მათთვის ხელმისაწვდომი გზებით მოეგვარებინათ. ამ ტიპის პრობლემა რომ ახალი არ არის და მათი მოგვარების გზებიც რომ ძალიან მწირია, ალბათ ყველამ კარგად ვიცით.

2022 წელს თბილისის საერთაშორისო ფესტივალი (სულ 35  სპექტაკლი, პრემიერა და სპეციალური ჩვენება გაიმართება), გარკვეულწილად, პოსტპანდემიური ტკივილებისა თუ ტრავმების შესახებ რეფლექსიაა. ფესტივალი პირველ რიგში, თემურ ჩხეიძის ხსოვნას ეძღვნება, რომლის მრავალფეროვანი შემოქმედება მომავალში იმედია, არაერთი ქართველი რეჟისორის, დრამატურგისა თუ სცენოგრაფის შთაგონების წყარო გახდება. 

როგორც ვხედავთ, არავითარი რაციონალური და ლოგიკური საფუძველი არ გააჩნია „ანტისპირალური როზის“ მითს.

70 წლიანი კარიერის განმავლობაში პიერ კარდენი მოდის სამყაროს შეუვალ ავტორიტეტად იქცა. ამავე დროს, მისი უცნაური და სარისკო იდეები მუდმივად განსჯისა და კამათის საგანი ხდებოდა. მისი ყოფილი ასისტენტი, თანამშრომელი და შემდგომში ასევე ცნობილი დიზაინერი, ჟან პოლ გოტიე ამბობდა: „მან მასწავლა როგორ შეიძლება ძველი და დანგრეული სკამიდან მოდური ქუდის გაკეთება“.

უკვე ერთი კვირაა, რაც მსოფლიოს მედია ჩილელი რეჟისორის, პაბლო ლარაინის ახალი, ბიოგრაფიული ფილმის კადრებს ავრცელებს, რომელშიც მარია კალასის როლს ანჯელინა ჯოლი ასრულებს. ლარაინის ფილმის სახელწოდებაა „მარია, ღვთაებრივი“ (Maria, La Divina) – სწორედ ასე უწოდეს თავის დროზე, აღფრთოვანებულმა თაყვანისმცემლებმა მეოცე საუკუნის ერთ-ერთ უდიდეს საოპერო მომღერალს.

ალბათ, საქართველოში არაა ადამიანი, ვისაც სოფელი ტვიშისა და აქაური ღვინოს შესახებ არ სმენია. ცაგერის მუნიციპალიტეტის ეს ულამაზესი სოფელი ჯერ კიდევ რჩება იმ გამონაკლისად, სადაც ადამიანის ხელმა ბუნებას ვერ აჯობა. ამიტომ, აქ ყურძენიც განსაკუთრებულია და ღვინოც ასეთივე გამოდის.

სოციოლოგიაში იმის დადგენა, თუ რა უწყობს ხელს სტიგმის ჩამოყალიბებას, სადაო საკითხია. დანამდვილებით შეიძლება ითქვას, რომ სტიგმისა და ნეგატიური სტერეოტიპების გავლენა მარგინალიზებული ჯგუფებისთვის დიდი ზიანის მომტანია. შშმ პირთა შემთხვევაში მიიჩნევა რომ, სტიგმის ფორმირებაზე მოქმედებს შეზღუდული შესაძლებლობის ტიპი, თუ რამდენადაა ის გამოხატული და შშმ პირის გენდერი.

დღეისათვის, შეიძლება ითქვას, რომ ფემინისტური ბრძოლის დღის წესრიგი გაცილებით ფართოა, ვიდრე ეს   წლების წინ იყო. თუკი პირველი ტალღის ფემინისტები ქალებისთვის ხმის მიცემის უფლებას ითხოვდნენ, მეორე ტალღის ამოსავალი წერტილი საშინაო და აუნაზღაურებელი შრომა გახდა. შემდგომ კი გენდერისა და სექსუალობის საკითხებმა წამოიწიეს წინ. ზოგიერთ ამ საკითხს დღესაც არ დაუკარგავთ აქტუალობა.