ყველა
- ყველა
- COVID-19
- COVID-19 და დასაქმებულები
- COVID-19 და საზოგადოებრივი ინიციატივები
- ადამიანის უფლებები
- არჩევნები 2020
- ბიზნესი
- განათლება
- გარემო
- გართობა
- ევროკავშირი საქართველოსთვის
- ეკონომიკა
- თვალსაზრისი
- ინტერვიუ
- ისტორიის მცველები
- კინო
- კრიმინალი
- კულტურა
- კულტურის რუბრიკის მხარდამჭერია საქართველოს ბანკი
- ლიტერატურა
- ლიტერატურული რუბრიკის მხარდამჭერია „საბა"
- მედია
- მეცნიერება
- პარტნიორის კონტენტი
- პოლიტიკა
- რეგიონი
- რელიგია
- რეპორტაჟი
- რეცენზია
- რუსეთის ომი უკრაინაში
- საზოგადეობა
- საზოგადოება
- სათემო უსაფრთხოება
- სამართალი
- სპორტი
- ურთიერთობები
- უცხოეთი
- ქალაქი
- ღვინო
- ჯანდაცვა
ოქროს უბნის ერთი კვარტალი სახელწიფომ გაყიდა. ეს არის ტერიტორია ქალაქის მარცხენა სანაპიროზე, ნინოშვილლის ქუჩასა და კონსტიტუციის ქუჩის მიმდებარედ. წლების განმავლობაში ადგილობრივი მოსახლეობა ქალამგეგმარებლებთან ერთად ამ სივრცეში პარკის მოწყობას ითხოვდა.
22-23 თებერვალს ჟორდანიამ ტელეგრამები გაუგზავნა პარიზში მყოფ საქართველოს ელჩს - აკაკი ჩხენკელს. ინსტრუქცია იმეორებდა სტოქსის ნააზრევს - ჩხენკელს უნდა დაერწმუნებინა დასავლეთის ქვეყნები, რომ ამ უკანასკნელთ თურქეთი საქართველოს დახმარებაზე დაეყოლიებინათ.
ასტრონომების თქმით, დიდი ალბათობით აღმოვაჩენთ სრულიად ახალ და მოულოდნელ ფენომენებს, რომელთა არსებობის შესახებაც კი დღეს წარმოდგენა არ გვაქვს და რომლებმაც შესაძლოა ამოაყირავოს ჩვენი ამჟამინდელი თეორიები სამყაროზე.
„მიმტანად ვმუშაობდი, მაგრამ დილით დამლაგებლებიც ვიყავით, ყველაფერი უნდა მოგვეწესრიგებინა – მაგიდები, იატაკი მოგვხვეტა, მოგვერეცხა, ნაგავი გაგვეტანა. დილის 9 საათიდან იწყებდა მუშაობას ობიექტი და ღამის 11-ზე იკეტებოდა. ერთხელ გვქონდა ჭამა შუა დღეს, ერთხელ გულიც წამივიდა...“, – იხსენებს თიკო
ამ ეტაპზე, „ბიოქიმფარმი“ ფაგების ექსპორტს 8 ქვეყანაში ახორციელებს, 60-ზე მეტ ადამიანს ასაქმებს და 2 საერთაშორისო პატენტს ფლობს. თუმცა, თითქმის 100 წლიანი გამოცდილების მქონე საწარმოს წინ კიდევ არაერთი გეგმა და მიზანი აქვს.
2020 წლის დასაწყისში ჩემ გარშემო მცხოვრები ქალებისგან ინტერვიუების აღება დავიწყე. მაინტერესებდა, გამეგო და გამომეკვლია როგორი ურთიერთობა და დამოკიდებულება ჰქონდათ ქალებს საკუთარ სხეულთან. ინტერვიუების პროცესი ძალიან გულახდილი და საინტერესო აღმოჩნდა, მივაგენი გამოცდილებებს, რომლებიც ქალებს, ჩვენი გენდერული ნიშნიდან გამომდინარე, ბავშვობიდან გვაერთიანებს.
როგორც დირექტორები ამბობენ, ამ პროექტების მთავარი ღირებულება და მნიშვნელობა ისაა, რომ ისინი მიმართულია სკოლებში სწავლა-სწავლების ხარისხის გაუმჯობესებისკენ; სასკოლო საზოგადოებაში იმგვარი კომპეტენციებისა და უნარების განვითარებისკენ, რაც გრძელვადიან პერსპექტივაში სკოლებს დაეხმარება, სასწავლო პროცესი უფრო ხარისხიანი და საინტერესო გახდეს.
ჩვენ კი ხშირად ვივლით ამ ხევსურულ სოფელში. ციხე-სახლ „ხახაბოში“ ღიმილიანი დიასახლიდი გვიმასპინძლებს. პაატა კი ცხენით შემოგვატარებს ხახაბოს გარშემო მთებს.
რა სისტემურ პრობლემებზე მიუთითებს ნინოწმინდის ბავშვთა პანსიონის გარშემო განვითარებული მოვლენები? რა ნაბიჯები უნდა გადადგას სახელმწიფომ და რა ბერკეტები რჩებათ ბავშვთა უფლებების საკითხებზე მომუშავე ორგანიზაციებს, რომლებიც პროცესს ადვოკატირებას უწევენ? „პუბლიკა“ ორგანიზაცია „პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“ პროექტების ხელმძღვანელს, ნანა გოჩიაშვილს ესაუბრა.
ერთ-ერთმა შემწირველმა, ზურაბ ზუმბაძემ პარტიას 2020 წელს სამჯერ შესწირა თანხა, რამაც ჯამში 38 ათასი ლარი შეადგინა. 18 ფიზიკური პირიდან სხვადასხვა ტიპის სამეწარმეო საქმიანობას 6 ადამიანი ეწევა. ყველაზე მსხვილი თანხის შემწირვალია ფრიდონ ინჯია. მან პარტიას მარტში 60, 000 ლარი შესწირა.
ჩამოთვლილ ჯგუფებში შედიან: მედპერსონალი; ასევე – ჰოსპიტალიზებული და ამბულატორიული პაციენტები, რომლებსაც აქვთ კორონავირუსისთვის დამახასიათებელი სიმპტომები; პენიტენციურ დაწესებულებებში, ხანდაზმულთა სადღეღამისო სპეციალიზებულ დაწესებულებებში მყოფი პირები; თავდაცვის ძალებში; სტაციონარულ ფსიქიატრიული დაწესებულებებში მყოფი პირები; საეკლესიო პირები; მონასტრები და სხვა.
ჩვენ არანაირი რეალური ფრთები არა გვაქვს, თუმცა ყოველთვის შეგვიძლია თხრობის ფრთები შევისხათ, ყოველთვისაა შესაძლებელი თხრობამ, ამბავმა, წიგნმა, ლიტერატურამ ფრთები შეგვასხას და დახშული ოთახიდან გამოგვიყვანოს. არაა გამორიცხული სავარძელში მოკალათებულები, ლოგინზე ან ტახტზე წამოწოლილები, იზოლაციაში მყოფები, ფიქრში და ამბებში გართულები ტახტიანად ავიწიოთ, ამოვიქოქოთ და გადავიკარგოთ სადღაც ყინულოვანი სამფლობელოსკენ, მთებს მიღმა, მოუსავლეთში, როგორც კაფკას ერთი პერსონაჟი იკარგება, ნახშირის ცარიელ სათლზე ამხედრებული.