70-წუთიან წარმოდგენაში ყველაზე საინტერესო მაინც რიტუალური თეატრის ელემენტებისა და ქორეოგრაფიული ენის შერწყმაა, რომელიც მკაცრ რეჟისურას, ტემპო-რიტმსა და გამომსახველობას ემორჩილება. ამოსავალი წერტილი ისევ ვაჟას პოეზიაა, რომელსაც ზუსტად გააზრებული რეჟისურის გარდა, მხატვრისა და სცენოგრაფის, ლელა ფერაძის ნამუშევარი და ნანა ყორანაშვილის ეფექტური კოსტიუმებიც ავსებს. 

გარდა ზემოთ აღწერილი პრობლემებისა, აღსანიშნავია ის ფაქტიც, რომ ქვეყანაში მოქმედებს კომენდანტის საათი. (გადაადგილების შეზღუდვა - როგორც ამას ხელისუფლების წარმომადგენლები უწოდებენ), შესაბამისად, განათებული თბილისის დათვალიერება მოქალაქეებს 21:00-ის მერე აღარ შეეძლებათ, გარდა 31 დეკემბრის ღამისა.

გერმანიის ხელისუფლებამ ბრალდების მხარეს მოუწოდა „მეშვიდე სტუდიის” გამოძიების საქმეში უზრუნველყოს „ობიექტური, სამართლიანი და გამჭვირვალე გამოძიება, რომელიც შეესაბამება კანონის უზენაესობასა და სტანდარტებს“. ამასობაში ცნობილი ევროპელი რეჟისორები და წამყვანი თეატრების ხელმძღვანელები პროტესტსა და მწუხარებას გამოთქვამენ „მეშვიდე სტუდიის“ ირგვლივ განვითარებული მოვლენებისა და სასამართლო პროცესის ტენდენციურობის გამო.

ამ პოდკასტში მინდა გავაანალიზო სექსუალობა და სურვილი, როგორც პოლიტიკური მნიშვნელობის აქტი, განსაკუთრებით ისეთ სუბიექტებთან მიმართებაში, რომლებსაც, საქმიანობის გამო, უხდებათ, გარკვეულწილად, საკუთარი იდენტობის ამ ასპექტის დათმობა, მასზე უარის თქმა.

უკრაინა დღემდე იბრძვის ყირიმის ვენახებისა და უძველესი მარნების დასაბრუნებლად, თუმცა ოკუპაცია წლიდან-წლამდე შეუქცევად ხასიათს იღებს. არადა, ყირიმის ტერიტორიაზე მეღვინეობა სათავეს ჯერ კიდევ ელინური ეპოქიდან იღებს და დღემდე გრძელდება.

გამოჩენილი იტალიელი მხატვარი, მწერალი, ისტორიკოსი და არქიტექტორი, ჯორჯო ვაზარი, ძალზე მოკლედ წერს ლუკრეციას შესახებ თავის საყოველთაოდ ცნობილ ნაშრომში, რომელსაც ასეთი სათაური აქვს: „ყოვლად ბრწყინვალე მხატვართა, მოქანდაკეთა და არქიტექტორთა ცხოვრებანი“.

ჯუზეპე ვერდი რომ თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრის ყველაზე პოპულარული და „შინაური“ კომპოზიტორია, 17 ივლისს გამართულმა საოპერო გალამაც დაადასტურა. პანდემიის გამო, წელიწადნახევრიანი ჩაკეტილობის შემდეგ ეს პირველი შემთხვევა იყო, როდესაც პუბლიკამ სცენაზე საოპერო დასის სრული და მრავალფეროვანი შემადგენლობა იხილა.

„პუბლიკა“ დაუკავშირდა საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროს, შეკითხვით – აღიარებს თუა არ ქვეყანა ლუკაშენკოს ინაუგურაციის შემდეგ მის ლეგიტიმურობას. „პუბლიკა“ მთელი დღის განმავლობაში ცდილობდა მიეღო უწყებიდან ინფორმაცია, თუმცა სამინისტრო ჩვენს კითხვებს არ გამოეხმაურა.

გაბრიაძემ შექმნა მაყურებლის საოცარი სიყვარულით გამთბარი და მსოფლიოში აღიარებული თოჯინების თეატრი, რომლის გარეშეც დღეს  თბილისის წარმოდგენა შეუძლებელია... მაგრამ უპირველეს ყოვლისა, თავს მხატვრად და მოქანდაკედ მიიჩნევდა. როგორც გაბრიაძემ აღნიშნა: „მხატვრობა ჩემი მთავარი პორტია და მე ის სულ მენატრება, განსაკუთრებით როდესაც ზღვაში ვცურავ“...

„ანიდაბანი“ ასე ჰქვია მობილურ აპლიკაციას, რომელიც ეთნიკური უმცირესობების წარმომადგენლებს ქართული ენის შესწავლაში დაეხმარება. აპლიკაციის შექმნის იდეის ავტორი გვანცა სიხარულიძეა. „ანიდაბანი“ შარშან სოციალური ინოვაციების იდეების კონკურსის ერთ-ერთი გამარჯვებული გახდა.

რა კონკრეტული წინადადებები და ინიციატივები აქვთ პოლიტიკურ პარტიებს წინასაარჩევნოდ, რომლებიც ხელს შუწყობს ეკოლოგიურად უფრო ჯანსაღი და უსაფრთხო საცხოვრებელი გარემოს შექმნას?

კოვიდპანდემიამ მსოფლიო შეცვალა. ახალი რეალობის კონტურები ჯერ კიდევ ბუნდოვანია. საქართველო, როგორც მსოფლიოს უამრავი ქვეყანა რეგულაციებისა და შეზღუდვების რეჟიმში ცხოვრობს. ეკონომიკის ყველა სექტორი ხელოვნური სუნთქვის რეჟიმშია, და მთავრობა პერიოდულად ჟანგბადის მიწოდებით ცდილობს, ის სიკვდილს გადაარჩინოს.