ეს საკმაოდ შემაშფოთებელი აღმოჩენაა. როგორც ჩანს, რაც ახლა ხდება, თაობათა განმავლობაში ხდებოდა წარსულში. ჩვენი კვლევის მთავარი მიგნების თანახმად, თუ არ მივაღწევთ ვაქცინაციის მაღალ პროცენტს, პანდემია მრავალი თაობის განმავლობაში შეიძლება გაგრძელდეს.

მოლიერის ბოლო პიესა სახელწოდებით „ეჭვით ავადმყოფი“, რომელიც რეჟისორმა საბა ასლამაზიშვილმა დადგა, კარგი მაგალითია, რომ ექსტრემალური სიტუაცია ზოგჯერ უკეთ აფხიზლებს, ვიდრე ნაყოფიერი შემოქმედებითი სიმშვიდე. ასე რომ,  სპექტაკლი, რომელსაც რეჟისორმა „ავადმყოფობის სიმულაცია“ უწოდა, რეალურობის შეგრძნებას სიმულაკრის დახმარებით ქმნის.

ანბანის სწავლა ანუ ასოების ცნობა და მათი ჩაწერა არის გარდამტეხი მომენტი კითხვის შესწავლისას. ეს პროცესი სისტემურად უკვე სკოლაში, მასწავლებლის მეთვალყურებით მიმდინარეობს და დაახლოებით 4-5-6-7 წლის ასაკს მოიცავს.

მინდოდა, გამომეხატა სიხარული, რომ ქართულად უკვე გვაქვს კაზანძაკისის მორიგი შედევრის ბრწყინვალე თარგმანი და მადლობა მეთქვა გამომცემლობა „ინტელექტისათვის“, რომელმაც ამ წიგნის ქართულად წაკითხვის ბედნიერებას გვაზიარა. 

რაც უფრო მეტს იმსჯელებს და იკამათებს დღევანდელი საზოგადოება ამ თემებზე, მით უფრო მომზადებული დახვდება ნიადაგი მომავალ თაობებს და მათ არ მოუწევთ ყველაფრის ნულიდან დაწყება. რა, რა და ეს ნამდვილად არის ჩვენზე დამოკიდებული.   

აიცერით! თუ უკვე აცრილი ხართ, წაახალისეთ თქვენი ოჯახი, მეგობრები და მეზობლები, რომ აიცრან. ვაქცინაცია შეანელებს ყველა შტამის გავრცელებას და ამცირებს იმის ალბათობას, რომ კიდევ უფრო სახიფათო შტამი წარმოიქმნას. 

14 ოქტომბერი – ესაა დღე დარჩენილთა (ნარჩენთა) დასჯისა და გამქრალთა მოხსენიებისა, დარჩენილთათვის „დანაშაულის“ შეხსენებისა, მწარე სიმართლის პირში მიხლისა, უტყვი პროტესტისა, უხმო ამბოხისა.

აღსანიშნავია, რომ თავის დროზე კარდიფის საერთაშორისო კონკურსის გამარჯვებულები იყვნენ: ცნობილი ფინელი სოპრანო კარიტა მატილა (1983), სახელოვანი რუსი ბარიტონი დიმიტრი ხვოროსტოვსკი (1989), შვედი სოპრანო კატერინა კარნეუსი (1995), გერმანელი სოპრანო ანია ჰარტეროსი (1999).

საინტერესო რამ არის ლიტერატურულ პროცესზე დაკვირვება შედარებით გრძელვადიან პერსპექტივაში. ვინ იცის, რამდენი პოეტი წერდა და არც თუ ურიგოდ, ვთქვათ, ამ ბოლო 50 წლის განმავლობაში. ზოგი მათგანი თავის დროზევე კაშკაშა, საყოველთაოდ აღიარებული პოეტი იყო, ზოგიც მაშინვე, სიცოცხლეშივე, ჩრდილში მდგომი, მორიდებული და რაღაცნაირად სათანადოდ დაუფასებელი

გასული საუკუნის საფრანგეთის 50-60-იანი წლები საინტერესოა როგორც კინოს, ასევე მოდის მოყვარულთათვის. ამ პერიოდში განიცდის აყვავებასა და ერთგვარ აღორძინებას ორივე ინდუსტრია. 50-60-იანების ფრანგული მოდა სოციალური თვალსაზრისით უმნიშვნელოვანესია, ისევე როგორც კინო.

მიუღებელი მასშტაბი; გაუაზრებელი ურბანული და არქიტექტურული გადაწყვეტა; ქალაქის ისტორიულ ნაწილში სრულიად უცხო სხეული. – საბჭოს წევრების უარყოფითი შეფასებების მცირე ჩამონათვალია.

16 ივნისს ჟენევაში, ალბათ, ბოლო წლების ყველაზე მნიშვნელოვანი შეხვედრა შედგა. ჯო ბაიდენი რუსეთის პოლიტიკის მიმართ ყოველთვის კრიტიკული იყო. მისი შეხედულებები არც პრეზიდენტად არჩევის შემდეგ შეცვლილა.