რაკი ყველა დღესასწაული უკან მოვიტოვეთ, ცარიელი სუფრებიც ალაგდა, ჭურჭელიც დაირეცხა და სახლებიც მიწკრიალდა, კარგად დააკვირდით თქვენი ცოლების, დედების, ქალიშვილებისა და დების სახეებს. იქნებ, მათშიც იცნოთ შემოქმედი, რისკიანი, იდეური, გონიერი, თავგანწირული გოგოები. სცადეთ და 2020 წელს ერთით ნაკლები სუფრით მეტი დრო მიეცით. იქნებ, მათაც შეძლონ.

მოდი, მივუბრუნდეთ ისევ სტალინის საყვარელი ღვინოების ამბავს და ერთ ცნობილ ქართველ მხცოვან მეღვინეს, გივი ჩაგელიშვილს გავიხსენებ. ამ მართლაც საინტერესო და მრავლისმნახველ ადამიანს პირველად 2010 წელს შევხვდი და მასზე სტატიაც მოვამზადე.

ნაბახუსევი, იგივე „პახმელია“ ქართული საახალწლო-საშობაო ოცობოდიისათვის ისეთივე ბუნებრივი და დამახასიათებელი რამაა, როგორც, მაგალითად, საცივი, შემწვარი გოჭი ან გადამთვრალი მეზობლის დილამდე სიმღერა. ნაბახუსევმა არ იცის გარჩევა სქესისა, შეძლებისა, უნარებისა და იანვრის პირველ რიცხვებში ნებისმიერ ადამიანს შეიძლება დაატყდეს თავს, მიუხედავად იმისა, რას დალევს და როდის. თუმცა მირთმეული სასმელის ხარისხსა და რაოდენობას მაინც გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს.

ჩემმა 2019 წლის ქისმა ორთვენახევარი იდუღა ქვევრში აქტიურად. ბოლოს ძალზე დაბალ ტემპერატურაზეც კი უმაგრდებოდა ქუდი და დარევისას მაცდურად ჩუხჩუხებდა. ახლა გადავსებულია, გაზაფხულს ელოდება, არავინ იცის რა დადგება მისგან.  როგორც ბაბუაჩემი ვალიკო იტყოდა, “იქნება ივარგოს”.

არასწორი და უსამართლოა რეტროგრადული მოსაზრება, რომ კახეთის მეღვინეობისთვის საბჭოთა კავშირის წლები მთლიანობაში თითქოს დადებითაც უნდა შეფასდეს.

საქართველოს ფარგლებს გარეთ გაშენებული ქართული ვაზის ვენახებიდან ერთ-ერთი ყველაზე დიდი და ცნობილი ვენახი კალიფორნიაში, ცნობილ ნაპაველზეა გაშენებული. ეს ვენახი დაახლოებით 50 ჰექტარზეა და მთელი ეს ფართობი კახურ რქაწითელს უჭირავს.

როდესაც შედიხართ რესტორანში ან ღვინის ბარში და გსურთ, რომ მარტო 2–3 ჭიქა ღვინო დალიოთ, თუკი დარწმუნებული არ ხართ, რომ ძალიან გამორჩეული ახალი ღვინო არ აქვთ, უმჯობესია საქმე გაიმარტივოთ და ვარდისფერი ღვინო შეიძინოთ,  რომლებიც, როგორც წესი, არ გაგიცრუებთ იმედებს.

ახლაც, ამ სტატიის შესაკრავად და დასასრულებლად ქვევრიდან ცოტაოდენი ჩვილი კრახუნა ამოვიღე, შარშან დაყენებული. ჭიქაში 100 გრამამდე ღვინო იქნება. იგი ჯერ სულ რაღაც 4 თვისაა. ცივია, ხელებში ვათბობ და ვცდილობ გავიგონო რას ამბობს ეს ღვინო

ხუმრობა არ არის მოკლე დროში მისი სტილისტიკის, ხატისა თუ ლექსიკონის საფუძვლიანი გადახალისება; „ქართული ღვინის“ ლეგენდის განჯადოება ისეთი ღამის კოშმარისგან, როგორიც სტალინია.

მთლიანობაში შეიძლება ითქვას, რომ 2020 წელი ქართული მეღვინეობისათვის აუცილებლად საინტერესო წელი იქნება და, დარგში არსებული პრობლემების მიუხედავად, მოლოდინი მაინც დიდია.

მთავარია იყოს სურვილი, ხარისხიანი სასმელის არჩევის ხალისი და კორონავირუსის დროსაც კი შეიძლება ადამიანმა მაგალითად ღვინოში რაღაც მისთვის მნიშვნელოვანი აღმოჩენები გააკეთოს. ღვინო კი როგორც იცით სწორედ დიდი აღმოჩენების წყაროა!

ღვინო აღარ იყიდება, დიდხანს იცდის მარანში, სარდაფში, თაროებზე, ქვევრებში, ცისტერნებში. და ვიწყებთ ფიქრს, თავს ვეუბნებით, არ გაიყიდება და ნუ გაიყიდება, შევინახავ, დავაძველებ, მეტი დამრჩება, 10-ის ნაცვლად იქნებ 20 ყუთიც გადავდო.