საზოგადოება
პოლიტიკის დოკუმენტის „უხილავი ხელები: ოჯახში დასაქმების ფორმალიზაცია საქართველოში” მიზანია, შეიმუშაოს ოჯახში დასაქმების ფორმალიზაციის ხედვა საქართველოსთვის. კვლევა რამდენიმე ქვეყნის მაგალითზე აჩვენებს საოჯახო შრომის მოწყობის უკეთეს პერსპექტივას და აანალიზებს საქართველოს შრომის პირობებს, ფორმალური და არაფორმალური შრომის პრაქტიკას.
მეღვინე შორენა პატარიძისთვის თავისი სოფელი ბაბუასთან და მისი ღვინის გემოებთანაა დაკავშირებული. ბაბუა ცოცხალი აღარაა, მაგრამ შორენამ ამ მოგონებების გაცოცხლება წლების წინ სცადა და რაჭაში, სოფელ აბანოეთში, მეღვინეობის ბიზნესი ბაბუის მარნიდან დაიწყო
„პუბლიკა“ დაინტერესდა, როგორ აფასებს გაეროს ბავშვთა ფონდი (UNICEF) ბავშვთა სიღარიბესთან დაკავშირებით საქართველოში არსებულ მდგომარეობას, რა გამოწვევები არსებობს, რამდენად საკმარისია ხელისუფლების მიერ გატარებული პოლიტიკა და როგორ შეიძლება აღმოიფხვრას ბავშვთა სიღარიბე როგორც გრძელ-, ასევე მოკლევადიან პერსპექტივაში.
„პუბლიკა“ დაინტერესდა, რა მდგომარეობაა საქართველოში ბავშვთა სიღარიბის კუთხით, რამდენად საკმარისია ხელისუფლების მიერ გატარებული პოლიტიკა, როგორია საქართველოში დასაქმების პოლიტიკა, რა გავლენა აქვს უმუშევრობის დახმარებებს სიღარიბის მაჩვენებლის შემცირებაზე და როგორ შეიძლება აღმოიფხვრას პრობლემა როგორც გრძელ-, ასევე მოკლევადიან პერსპექტივაში. „პუბლიკის“ კითხვებს სოციოლოგმა და შრომისა და დასაქმების პოლიტიკის ექსპერტმა, ანა დიაკონიძემ უპასუხა.
როგორია შრომის (პროფესიული) მედიცინის ორგანიზება საქართველოში? – ამ საკითხზე „სამართლიანი ეკონომიკის ინსტიტუტის“ მიერ თბილისის მეტროპოლიტენის დამოუკიდებელი პროფესიული კავშირის – „ერთობა 2013“ – დაკვეთით მომზადდა კვლევა, რომელიც რამდენიმე ქვეყნის (პოლონეთი, ავსტრია, ავსტრალია, უკრაინა) გამოცდილებას ეფუძნება. ამ ქვეყნებს შორისაა საქართველოც. კვლევაში ნაჩვენებია, რა საჭიროებები და გამოწვევებია ამ მხრივ საქართველოში.
საქართველოს მოსახლეობისთვის ერთ-ერთი ყველაზე მძიმე ფინანსური ტვირთია მედიკამენტებზე დანახარჯი. ის განსაკუთრებით სავალალო შედეგების მომტანია მოსახლეობის უღარიბესი ფენისთვის.
იაკობ გოგებაშვილი წერდა, რომ ხშირად იმპერიების პარლამენტები ქვეშევრდომი ერების დევნას თვითმპყრობელ მეფეზე მეტად უმოწყალოდ იწყებენ. შეიძლება მეფე უფრო გულმოწყალე იყოს, ვიდრე ცენტრალური პარლამენტი, რომელსაც გაბატონებული ერის წარმომადგენლები მართავენ. ასეთ პარლამენტში ინდივიდუალური პასუხისმგებლობა კოლექტიური პასუხისმგებლობითაა ჩანაცვლებული.
სტატიებში, რომლებიც გაერთიანდა პროექტში „ეროვნული ევროპულია", განხილულია ილია ჭავჭავაძის, იაკობ გოგებაშვილის, სერგეი მესხის, ნიკო ნიკოლაძის, ანტონ ფურცელაძის, გრიგოლ ვოლსკის და სხვა ქართველი ინტელექტუალების 1860-1918 წლებში გამოქვეყნებული წერილები, რომლებშიც ისინი ამკვიდრებდნენ აზრს იმის შესახებ, რომ გარიყვა ეთნიკურ და რელიგიურ საფუძველზე ქართული კულტურის ღირებულებებს ეწინააღმდეგებოდა.
ცხოველის საკვებში ანტიბიოტიკების არარაციონალური გამოყენება იწვევს რეზისტენტობის ჩამოყალიბებას, რომელიც ადამიანს შეიძლება გადაეცეს კვებითი ჯაჭვის ან თუნდაც ცხოველებთან პირდაპირი კონტაქტის შედეგად.
მე-19 საუკუნეში საქართველოს მოსახლეობაში ფართოდ იყო გავრცელებული სისხლის ცილისწამების ფაქტები - ცრურწმენა, თითქოს ებრაელები ქრისტიან ბავშვის კლავდნენ ან იტაცებდნენ და მის სისხლს რიტუალური მიზნებისთვის იყენებდნენ
30 წლის გიორგი ერისთავი ოზურგეთიდანაა. ჰყავს მეუღლე და ორი შვილი. როგორც ამბობს, სკოლის დამთავრება ისეთ პერიოდში მოუწია, როდესაც ქვეყანაში, მითუმეტეს რაიონში, დიდად არაფრის საშუალება იყო, ამიტომ სწავლის გაგრძელება ვერ შეძლო. სხვადასხვა საქმე სცადა, უფრო მეტად ფიზიკურად შრომობდა. შემდეგ იფიქრა, რომ სჯობდა სხვა ქვეყანაში ეცადა ბედი, თუმცა იქაც არ გაუმართლა.
მესხის წარმოდგენით, დასავლური განათლება გენდერულ თანასწორობას ეფუძნებოდა, იგი ქალებისთვის ხელშემწყობი გარემოს შექმნას ისახავდა მიზნად. წერილში „რა დაუკარგავთ ქალებს და რას დაეძებენ ისინი?" სერგეი მესხი გამოეხმაურა დასავლეთ ევროპასა და ამერიკაში ქალთა მოძრაობას, რომელიც იბრძვის ქალების უფლებების, მდგომარეობის და სოციალური ყოფის გასაუმჯობესებლად.