ზურა ჯიშკარიანი

“წინარეკიბერნეტიკულ მანქანებში ყოველთვის აჩრდილები სახლობდნენ... არსებითად, მანქანები არ იყვნენ თვითქმედები, თვითქმნილები და ავტონომიურები. მათ არ შეეძლოთ ადამიანის ოცნების ასრულება, მხოლოდ მისი დაცინვა. ისინი იყვნენ არა ადამიანები, საკუთარი თავის ავტორები, არამედ მხოლოდ მასკულინისტური რეპროდუქციული ოცნების კარიკატურები.”

პუბლიკა

ამავე დროს მემარჯვენე მედია საშუალებები ინტერესდებიან, თუ რატომ არ აწერენ ხელს აღნიშნულ შეთანხმებას სხვა პოლიტიკური აქტორები. ეს ერთგვარი „შერცხვენის“  სტრატეგია ხდება ელექტორალური გამორკვევის საშუალება. მარტივად ეს სტრატეგია ასე ჟღერს, არ აწერ ხელს, ესეიგი ჰომოფობი ხარ. ეს მიდგომა კი თავისი არსით ჰომოფობიურია, რადგან ჰომოფობიის ინსტრუმენტალიზებას ახდენს.

გიორგი ჩიტიძე

რაც თავი მახსოვს, ჩემთვის, „შინ ყოფნა“ ნიშნავდა ბათუმის ერთ-ერთ მიყრუებულ და გეტოს ტიპის დასახლებაში, მოსკოვის დაწუნებულ პროექტად წოდებულ ბინაში ცხოვრებას. კორპუსი ცხრა სართულისგან შედგებოდა, საკუთრივ ბინა კი - ასანთის კოლოფისხელა ოთახებად დაეტიხრათ.

ბექა შათირიშვილი

ადგილი, სადაც უკრაინასთან უპირობო მეგობრობა რთულ ვითარებაში ეჭვქვეშ არ დამდგარა, გურიის სოფელი შრომაა, რომელსაც 1938 წლიდან აკავშირებს მეგობრობა უკრაინაში, გენიჩესკის რაიონის სოფელ როვნოსთან. მეორე მსოფლიო ომის დროს შრომა ერთ-ერთი მოწინავე იყო უკრაინელების დახმარების მხრივ.

რეკლამა

ხატის ფიქრობს, რომ ილუსტრაციების ფესტივალი ხელს შეუწყობს სფეროს პოპულარიზაციას. ილუსტრატორებისთვისა და გამომცემლობებისთვის იქნება კარგი შესაძლებლობა იმისთვის, რომ  კოლაბორაცია, თანამშრომლობა შედგეს. „გამომცემელმა ნახოს, დაათვალიეროს, და აარჩიოს მისთვის ოპტიმალური ილუსტრატორი»- ამბობს ის.

გია ეძგვერაძე

ამ სამარცხვინო მოვლენის ვიდეოკლიპებმა მსოფლიო მოიარა, ენით აუწერელი აღშფოთება და ზიზღი გამოიწვია და ქართველთა ერის სირცხვილად მოინათლა! 

ზაზა კოშკაძე

მოდი, ასე დავიწყებ - არსებობს პრინციპული განსხვავება ფობიასა და შიშს შორის. შიში არის მოსალოდნელი საფრთხით გამოწვეული უარყოფითი ემოცია. ეს ემოცია სრულიად ჯანსაღია და ადამიანისთვის დიდი სარგებელი მოაქვს - მას შეუძლია აგვარიდოს ხიფათს. ამ ემოციამ დიდი როლი ითამაშა ბიოლოგიური ორგანიზმების, როგორც სახეობების გადარჩენაში, რადგან შიშს განიცდის ნებისმიერი ცოცხალი არსება.

ქალებს 21 საკუკუნეში ხომ ყველაფერი აქვთ. ზოგს მართლა გულუბრყვილოდ ვერ წარმოუდგენია თუ რა შეიძლება აკლდეთ ქალებს, ეპოქაში, სადაც ქალი-პრეზიდენტები, თავდაცვის მინისტრები, ასტრონავტები, სამხედრო კომანდირები, მფრინავები და კვანტური ფიზიკის კორიფეები ჩვეულებრივი მოვლენაა.

ნიქო გორგილაძე

მუსიკისა და “ფლეილისტისა” არ იყოს, ხომ ყველას გვყავს სევდისა და სიხარულის პოეტები, ნიკო სამადაშვილი კი, დიდი ქართველი პოეტი, ჩემი საყვარელი პოეტი, მუდამ თან მახლავს, განურჩევლად გუნება-განწყობისა, მისივე სიტყვებით რომ ვთქვა: “ის ჩემში უსტვენს, ვით საყდრის ჩიტი”.

პუბლიკა

საქართველოს სახელმწიფოებრივ-ინსტიტუციონალური გამართულობა, კანონის უზენაესობის იდეალი და სამოქალაქო საზოგადოების მორალური სიმწიფე არსებითი გამოწვევის წინაშე დადგა ნინოწმინდის ბავშვთა პანსიონატის გარშემო განვითარებული მოვლენების ფონზე.

პუბლიკა

ასეთი ამბავი არსებობს, თითქოს, მომაკვდავ ჰენრიკ იბსენს, უკანასკნელი სიტყვა გაბრაზებით წამოუძახია: ”პირიქით”. ამავე გადმოცემით, სავარაუდოდ, მწერალმა ეს მაშინ თქვა, როდესაც იქ მყოფი არწმუნებდა, რომ ავადმყოფი იბსენი გამოკეთების გზაზე იყო.