ბლოგი
ადგილი, სადაც უკრაინასთან უპირობო მეგობრობა რთულ ვითარებაში ეჭვქვეშ არ დამდგარა, გურიის სოფელი შრომაა, რომელსაც 1938 წლიდან აკავშირებს მეგობრობა უკრაინაში, გენიჩესკის რაიონის სოფელ როვნოსთან. მეორე მსოფლიო ომის დროს შრომა ერთ-ერთი მოწინავე იყო უკრაინელების დახმარების მხრივ.
იქნებ, ერთადერთი რამ, რაც თეკლას მსგავსად ბათუმი-სტამბოლის გეოგრაფიულ საზღვარსა და ქალობა-კაცობის გზაჯვარედინზე მყოფთ სჭირდებათ, სწორედ ისაა, რომ ნიქ ქეივის მსგავსად, ხელი ჩასჭიდონ და ნაზად, თუ საჭიროა, ყვირილით უთხრან: “შეჩერდი! ლამაზი ხარ!”
“წინარეკიბერნეტიკულ მანქანებში ყოველთვის აჩრდილები სახლობდნენ... არსებითად, მანქანები არ იყვნენ თვითქმედები, თვითქმნილები და ავტონომიურები. მათ არ შეეძლოთ ადამიანის ოცნების ასრულება, მხოლოდ მისი დაცინვა. ისინი იყვნენ არა ადამიანები, საკუთარი თავის ავტორები, არამედ მხოლოდ მასკულინისტური რეპროდუქციული ოცნების კარიკატურები.”
ვსაუბრობთ მე-20 საუკუნის საკულტო ალბომებზე, სხვადასხვა პერიოდიდან და სხვადასხვა მუსიკალური ჟანრიდან, ალბომებზე, რომელთაც არ აქვთ რაიმე საერთო, გარდა მათი საკულტო სტატუსისა
რაც თავი მახსოვს, ჩემთვის, „შინ ყოფნა“ ნიშნავდა ბათუმის ერთ-ერთ მიყრუებულ და გეტოს ტიპის დასახლებაში, მოსკოვის დაწუნებულ პროექტად წოდებულ ბინაში ცხოვრებას. კორპუსი ცხრა სართულისგან შედგებოდა, საკუთრივ ბინა კი - ასანთის კოლოფისხელა ოთახებად დაეტიხრათ.
ამავე დროს მემარჯვენე მედია საშუალებები ინტერესდებიან, თუ რატომ არ აწერენ ხელს აღნიშნულ შეთანხმებას სხვა პოლიტიკური აქტორები. ეს ერთგვარი „შერცხვენის“ სტრატეგია ხდება ელექტორალური გამორკვევის საშუალება. მარტივად ეს სტრატეგია ასე ჟღერს, არ აწერ ხელს, ესეიგი ჰომოფობი ხარ. ეს მიდგომა კი თავისი არსით ჰომოფობიურია, რადგან ჰომოფობიის ინსტრუმენტალიზებას ახდენს.
მიხარია, რომ ჯერჯერობით ჩემი მოლოდინი მხოლოდ მართლდება, შეიძლება ითქვას, გადაჭარბებითაც კი. ხშირად ვიხსენებ ხოლმე ჩემი კუბელი მეგობრის ისტორიას, რომლის ოჯახსაც 80-იანი წლების ბოლოს სკოლასა და სოციუმში გაუსაძლისი ჰომოფობიური ბულინგის გამო იძულებითი ემიგრაცია მოუწია გერმანიაში.
მოდი, ასე დავიწყებ - არსებობს პრინციპული განსხვავება ფობიასა და შიშს შორის. შიში არის მოსალოდნელი საფრთხით გამოწვეული უარყოფითი ემოცია. ეს ემოცია სრულიად ჯანსაღია და ადამიანისთვის დიდი სარგებელი მოაქვს - მას შეუძლია აგვარიდოს ხიფათს. ამ ემოციამ დიდი როლი ითამაშა ბიოლოგიური ორგანიზმების, როგორც სახეობების გადარჩენაში, რადგან შიშს განიცდის ნებისმიერი ცოცხალი არსება.
ქალებს 21 საკუკუნეში ხომ ყველაფერი აქვთ. ზოგს მართლა გულუბრყვილოდ ვერ წარმოუდგენია თუ რა შეიძლება აკლდეთ ქალებს, ეპოქაში, სადაც ქალი-პრეზიდენტები, თავდაცვის მინისტრები, ასტრონავტები, სამხედრო კომანდირები, მფრინავები და კვანტური ფიზიკის კორიფეები ჩვეულებრივი მოვლენაა.
ხატის ფიქრობს, რომ ილუსტრაციების ფესტივალი ხელს შეუწყობს სფეროს პოპულარიზაციას. ილუსტრატორებისთვისა და გამომცემლობებისთვის იქნება კარგი შესაძლებლობა იმისთვის, რომ კოლაბორაცია, თანამშრომლობა შედგეს. „გამომცემელმა ნახოს, დაათვალიეროს, და აარჩიოს მისთვის ოპტიმალური ილუსტრატორი»- ამბობს ის.
ამ სამარცხვინო მოვლენის ვიდეოკლიპებმა მსოფლიო მოიარა, ენით აუწერელი აღშფოთება და ზიზღი გამოიწვია და ქართველთა ერის სირცხვილად მოინათლა!
