„ამდენი წელია ვემსახურები ფეხბურთს. შენიშვნაც კი არ მქონია არასოდეს. ვემსახურებოდი ახალგაზრდა ფეხბურთელების აღზრდას. საზოგადოებაში კარგად მიცნობს ყველა, ოზურგეთში მითუმეტეს. მაქვს უმაღლესი კატეგორია ფეხბურთში, უეფას A კატეგორიის მწვრთნელი ვარ. ეს კაცი რომ მოვიდა, დამიწყო დევნა. არანაირი კონფლიქტი და არანაირი შეხება არ მქონია მასთან, მაგრამ როგორც კი გახდა მერი, „მერცხალის“ დირექტორმა დამიბარა და მითხრა გათავისუფლებული ხარო. მიზეზი რა არის-თქო რომ ვკითხე - არ მოსწონხარ ამ ავთო თალაკვაძეს და რა ვქნა მეო, ასე მიპასუხა. დაარქვეს რეორგანიზაცია და შემცირება, მაგრამ 18 კაცი აიყვანეს შემდეგ, მათი ხალხი, “- გვეუბნება ხარიტონ ჩხატარაშვილი.

პოლიტიკოსის, ექსპერტის ან ნებისმიერი საჯარო პირის გამოსვლები ხშირად ხდება ხოლმე კრიტიკისა და განხილვის საგანი. ცალკეული გამონათქვამები ბევრს ამბობს ადამიანის ფასეულობებსა და პრიორიტეტებზე, მაგრამ ათასობით განცხადების საფუძველზე მათი რიტორიკის ანალიზი კიდევ უფრო ნათელი სურათის დანახვის შესაძლებლობას იძლევა. რა სიტყვებსა და ფრაზებს იყენებენ ყველაზე ხშირად, ვის აკრიტიკებენ და ვის არა, რა პერიოდში არიან განსაკუთრებით აქტიური, როდის ერიდებიან კომენტარის გაკეთებას, პასუხები ამ შეკითხვებზე ხშირად საუკეთესო გზაა, გავიგოთ მეტი მათ მეთოდებსა და სტრატეგიაზე.

რა უნდა ქნას ასეთ ვითარებაში მეორე მეუღლემ?  - მას აქვს  ორი სამართლებრივი შესაძლებლობა: ამტკიცოს, რომ დადებულია მოჩვენებითი ხელშეკრულება ან მოითხოვოს ქონების განკარგვით მიღებული შემოსავალი. კვლევაში ხაზგასმულია, რომ სინამდვილეში არცერთი ეს გზა არ წარმოადგენს საკუთრების უფლების დაცვის ადეკვატურ საშუალებას . მის ხელთ არსებული სამართლებრივი გზების არაეფექტიანობის გამო, მეორე მეუღლე, ბევრ შემთხვევაში, საკუთარი წილის გარეშე რჩება.’’

სამცხე-ჯავახეთში მცხოვრებ ეთნიკურად სომეხ ადამიანებს არაერთი ბარიერის გადალახვა უწევთ იმისთვის, რომ იარსებონ. ენობრივი ბარიერი, რთული სოციალური პირობები, სრულფასოვანი განათლების მიღების პრობლემა - ეს მცირე ჩამონათვალია იმისა, თუ რა პრობლემებს აწყდებიან ნინოწმინდის, ახალქალაქისა თუ მათი მიმდებარე სოფლების მკვიდრები.

„პუბლიკა“ დაინტერესდა, რას ფიქრობენ არასამთავრობო ორგანიზაციები ბავშვთა სიღარიბესთან დაკავშირებით, როგორ აფასებენ ქვეყანაში ამ კუთხით არსებულ მდგომარეობას, რამდენად საკმარისია ხელისუფლების მიერ გატარებული პოლიტიკა და როგორ შეიძლება აღმოიფხვრას ეს პრობლემა როგორც  გრძელ-, ასევე მოკლევადიან პერსპექტივაში. „პუბლიკის“ შეკითხვებს „პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“ (PHR) იურისტმა, თამარ გაბოძემ უპასუხა.

ნინი კელენჯერიძე ახლა 23 წლისაა. როგორც გვიყვება, სამი წლის წინ ოჯახი სიყვარულით შექმნა, თუმცა, მალევე პრობლემები დაიწყო - უთანხმოება მეუღლესთან და ურთიერთობის სირთულეები. მალე ბავშვი გაჩნდა, რაც როგორც ამბობს, ოჯახის დანგრევის საბოლოო მიზეზი გახდა.

„პუბლიკა“ დაინტერესდა, როგორ აფასებს გაეროს ბავშვთა ფონდი (UNICEF) ბავშვთა სიღარიბესთან დაკავშირებით საქართველოში არსებულ მდგომარეობას, რა გამოწვევები არსებობს, რამდენად საკმარისია ხელისუფლების მიერ გატარებული პოლიტიკა და როგორ შეიძლება აღმოიფხვრას ბავშვთა სიღარიბე როგორც გრძელ-, ასევე მოკლევადიან პერსპექტივაში.

გთავაზობთ კვლევის იმ ნაწილს, რომელიც მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების სისტემის გამოწვევებს შეეხება. კვლევის ამ ნაწილში მიმოხილულია ბოლო წლების განმავლობაში პედაგოგთა პროფესიული განვითარების სისტემის გზა. ამასთანავე, გაანალიზებულია სისტემაში არსებული გამოწვევები, ჩაღრმავებული ინტერვიუების დახმარებით, როგორც განათლების ექსპერტებთან, სკოლების დირექტორებთან, ასევე მასწავლებლებთან. 

სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურმა CANVAS-ის წინამორბედი მოძრაობა Otpor!-ის ლიდერები ძალადობრივი რევოლუციის მომხრეებად გამოაცხადა. არადა, Otpor!-ისა და CANVAS-ის იდეოლოგია სწორედ ძალადობრივ რეჟიმებთან არაძალადობრივი გზებით ბრძოლას ეფუძნება. სწორედ არაძალადობრივი გზაა CANVAS-ის დამფუძნებლის, სრჯა პოპოვიჩის აზრით, ყველაზე ეფექტური ძალადობრივ რეჟიმებთან ბრძოლაში. რას ჰყვება CANVAS-ის დამფუძნებელი, სრჯა პოპოვიჩი თავისი მოძრაობის იდეასა და ბრძოლის შესახებ?

ორგანიზაცია „ილიასმა“ USAID/სამართლის უზენაესობის პროგრამის მხარდაჭერით  ჩაატარა კვლევა „საზოგადოებაზე ორიენტირებული მართლმსაჯულების განხორციელება მამობის დადგენისა და განქორწინების საქმეებში.“ კვლევამ  გამოავლინა, რომ საქართველოში მამობის დადგენასთან თუ განქორწინებასთან დაკავშირებულ დავებში ქალები აწყდებიან საკანონმდებლო, ინსტიტუციურ და ფინანსურ ბარიერებს.

„განათლების მინისტრმა, სულ ბოლოს, როცა ტელეკომპანია „იმედის“ ეთერში იყო, ასეთი რამ თქვა: 3-4 წელიწადში, მას შემდეგ, რაც დასრულდება სასკოლო ინფრასტრუქტურის მომზადება, სასკოლო კვებაზე ფიქრი შეიძლება დავიწყოთო. ის ფაქტი, რომ საქართველოში მოქმედი სკოლების 75%-ს არ აქვს ფუნქციური ბუფეტი, ჩვენ ვიცოდით 2 წლის წინაც. ის, რომ სკოლები მზად არ არიან საკვების ადგილზე მოსამზადებლად, ამაში ახალი არაფერია. სამინისტრო სკოლების ინფრასტრუქტურული მზადყოფნის საკითხს იმიზეზებს. არსებობს სასკოლო კვების სხვადასხვა მოდელი, მათ შორის – დამზადებული საკვების ადგილზე მიტანის. ასე ბევრ ქვეყანაში აკეთებენ. ამიტომ, იმ არგუმენტს, რომ სკოლაში საკვები აუცილებლად ადგილზე უნდა მომზადდეს და აუცილებელია ფუნქციური ბუფეტი, ვერ გავიზიარებთ ვერცერთ შემთხვევაში. თუ სკოლაში გამზადებული სადილი ყუთებით მივა, რისთვის არის საჭირო 6 წელი მიმწოდებლების მომზადება? საკვების უსაფრთხოებაზე კანონმდებლობა უკვე გვაქვს. სტანდარტები დადგენილია. ასევე, საბავშვო ბაღებში არსებობს საკვები პროდუქტების მომარაგების სისტემა. ამიტომ ამ მიზეზებს ვუყურებთ, როგორც ხელოვნურს.