მიზეზი მარტივი გახლდათ, იმ დროისათვის ევროპაში გავრცელებული შავი ჭირი ემართებოდა ყველას, ებრაელების გარდა. შესაბამისად, ქალაქის არაებრაელი მოსახლეობისათვის ყველაფერი ცხადი იყო: მათი აზრით, ეპიდემიას სწორედ ებრალები ავრცელებედნენ ქრისტიანთა დასახოცად.

1992 წლის 9 აპრილს, თბილისში, რუსთაველის გამზირზე, სახელმწიფო საბჭოს ხელმძღვანელებმა - თენგიზ კიტოვანმა, ედუარდ შევარდნაძემ და ჯაბა იოსელიანმა პატივი მიაგეს 1989 წლის 9 აპრილს დაღუპულთა ხსოვნას.

არღუნს გაღმა ააგეს აკლდამები და ადამიანები, რომელთაც ავადმყოფობის სიმპტომები აღმოაჩნდებოდათ, თავიანთი ფეხით გადიოდნენ სოფლიდან, პატარა სარკმლიდან ძვრებოდნენ აკლდამაში და იქ, სოფელს გარიდებულნი,  სიკვდილს ელოდნენ.  (ცხადია, ახლა სიკვდილის ლოდინზე საუბარი არაა).

ერთ მშვენიერ დღეს კაცს წარმატებულს, ყველა მიზანმიღწეულს შეიძლება თვალი აეხილოს და დაინახოს, რომ ეს საათივით აწყობილი ცხოვრება არის მხოლოდ სხვის დასანახად. სწორედ აქ იწყება პიროვნული ჯანყი და სულიერი კრიზისი, თავს წამოყოფს ბავშვობის ტრავმები. და ნიკიც მიატოვებს ყველას და ყველაფერს, ხეტიალისას კი საოცარ აღმოჩენებს აკეთებს

„პუბლიკა“ ამჯერად წარმოგიდგენთ პარტიათა ხედვას საქართველოში არსებულ საპროცენტო განაკვეთსა და ზოგადად, ამ საკითხის რეფორმირებაზე.

ციფრული თეატრი - ესაა თეატრი დღეს. ამ მოცემულობაში, ამ რეალობაში და სწორედ ახლა. თეატრმა თითქოს თავი დააღწია შენობებს, გაწერილ განრიგს, რეპერტუარს, საგასტროლო პოლიტიკას, სააბონიმენტო სისტემას და მისამართს. ის უმისამართოა, ის ჰაერშია და რადიოტალღების მეშვეობით სადაც ინტერნეტი გადაიცემა, მოვა სახლში.

ფსიქიკური ჯანმრთელობის სფეროში 10-წლიან სტრატეგიაზე მუშაობის პროცესს დადებითად აფასებენ ფსიქიკური ჯანმრთელობის სფეროში მომუშავე არასამთავრობო სექტორის წარმომადგენლები და აქცენტს მომავალში სტრატეგიით დასახული მიზნების იმპლემენტაციაზე აკეთებენ.

მწარეა იმაზე დაკვირვებაც, თუ როგორ ხდება ამ ხელ-ფეხშეკრულ მდგომარეობაშიც კი მათი მუდმივი ინსტრუმენტალიზება. ასე ჩუმად შემოპარებული მემარცხენე იდეოლოგიური ჩარჩო ხშირად ირონიული თუ კარიკატურული ტონის პარადიგმად იქცევა. დაუკვირვებელი თვალისთვისაც მაშინვე ნათელი ხდება, ქართულ ნეოლიბერალურ პოლიტიკაში წინასაარჩევნოდ როგორი მოცემულობის სივრცე თავისუფლდება სოციალური საკითხებისთვის და როგორი ილეთებით ხდება ამ სივრცის ათვისება.