ცხადია, არის ალბათობა მოსკოვმა საქართველოს ხელისუფლება უფრო მძიმე გამოცდის წინაშე დააყენოს. გამოგზავნოს ლავროვი და შემდეგ დააკვირდეს, რამდენად „კარგად მოიქცევა“ ჩვენი მთავრობა. მაგრამ, ჩემი აზრით, მოსკოვში კარგად ესმით, რომ საქართველოს ახლანდელი მმართველი პარტიისათვის ეს მეტისმეტად მძიმე გამოცდად შეიძლება იქცეს, რომელსაც ეს პარტია ალბათ გადაყვება კიდეც. მოსკოვში ხომ ახლანდელი მმართველი პარტია აშკარად ურჩევნიათ, ვიდრე ყოფილი მმართველი პარტია.   

საქართველოს პრემიერ-მინისტრ ირაკლი ღარიბაშვილთან შეხვედრის შემდეგ, ევროპული საბჭოს პრეზიდენტმა შარლ მიშელმა საკუთარ ტვიტერზე მმართველ პარტიას ევროკავშირის ფინანსური მხარდაჭერის პირობითობის შესახებ შეახსენა. რამდენიმე დღეში კი, გავრცელდა „ქართული ოცნების“ ლიდერების განცხადებები გადაწყვეტილების შესახებ, რომ საქართველომ, შესაძლოა, უარი უთხრას ბრიუსელს მიკროფინანსური დახმარების მიღებაზე.

კოლეგები იხსენებენ ამ მეცნიერის რევოლუციურ შრომას, თავდადებას, პიონერულ კვლევებს; იგონებენ მის სიკეთეს, გულუხვობას, თავაზიანობას, მეგობრულ კეთილგანწყობას, ნიჭს, საოცარ კომპეტენციას, სიძლიერეს, გამბედაობას, სიმამაცესა და სიმტკიცეს.

ევრონესტის საპარლამენტო ასამბლეაზე „ქართულმა ოცნებამ“ საქართველოს, უკრაინისა და მოლდოვის ევროპულ პერსპექტივასთან დაკავშირებით რეზოლუცია ვერ დააინიციირა. რეზოლუციის ჩავარდნა ხელისუფლებამ დელეგაციის ოპოზციონერ წევრებსა და უკრაინის დელეგაციას დააბრალა. ოპოზიციონერი პოლიტიკოსები კი მის ჩავარდნაში მმართველ პარტიას ადანაშაულებენ. რის გამო ჩავარდა რეზოლუციის ინიციატივა და რატომ არ მოაწერეს მას ხელი ქართველმა და უკრაინელმა დეპუტატებმა?

მასში თავიდან ჩაერთვნენ და მონაწილეობდნენ თეატრალური უნივერსიტეტის სამსახიობო ფაკულტეტის პირველი და მეორე კურსის სტუდენტები (რეჟისორების, ლელა ჭინჭარაულის სამსახიობო ჯგუფისა და  გია კიტიას ჯგუფის წევრები). 

გერმანული მოდელის მიხედვით პარტია ვერ აიღებს იმაზე მეტ მანდატს, რაც აღემატება მის მიერ არჩევნებზე მიღებული ხმების პროპორციას.  მაგალითად, თუ პარტიამ მიიღო ხმების 50%, პარლამენტში გაიყვანს 75 დეპუტატს.

როგორ შეიძლება იცეკვო ლექსის თანხლებით, რომელსაც თავისი რიტმი და მუსიკა აქვს? რა ემართება სხეულს, როცა ის პოეზიას „უსმენს“ და თანაც მუსიკის ენით „ლაპარაკობს“? სად გადის საზღვარი ქორეოგრაფიის გამომსახველობასა და პოეზიის შესაძლებლობას შორის?

განსაკუთრებული შთაბეჭდილება მოახდინა კონკურსგარეშე ნაჩვენებმა ორმა ფილმმა: ლუკა ბერაძის „ღიმილიანი საქართველო“ და ანა ძიაპშიპას „ავტოპორტრეტი ზღვარზე“ ის ფილმებია, რომლებმაც სწორედ საერთაშორისო ფესტივალებზე დაიმსახურეს დიდი წარმატება, თუმცა სამწუხაროდ, ეროვნულ კინოცენტრში განვითარებული მოვლენების გამო, ისინი ერთგვარად „შავ სიაში“ მოხვდნენ.

„ჯერ კიდევ არსებობს სტერეოტიპები, რომ „გამოსწორებული და გამოჯანმრთელებული დამოკიდებული პირი არ არსებობს". ჩვენ კი გვინდა, ვთქვათ, რომ ასეთი ადამიანები არსებობენ და ვფიქრობთ, ჩვენნაირი ცენტრები ასეთი წამოწყებებით ხელს შეუწყობენ ადამიანების გამოჯანმრთელების პროცესს"

ცნობილი ქართველი მეცო-სოპრანო ზედიზედ ორი საპრემიერო წარმოდგენით საოპერო სცენას უბრუნდება: ნეაპოლის „სან კარლოში“ ის შეასრულებს ლაურა ადორნოს პარტიას ამილკარე პონკიელის „ჯოკონდაში“, ხოლო მიუნხენის „შტატსოპერაში“ ამნერისს ვერდის „აიდაში“.