85-დღიანი ბრძოლა მარიუპოლისთვის ამ ეტაპზე დასასრულს უახლოვდება და ჩნდება კითხვები, რა ბედი ეწევათ სამხედროებს? როგორ განვითარდება ახლა მოვლენები? აქვს თუ არა უკრაინას მარიუპოლის დაბრუნების შანსი? მარიუპოლის გარშემო გაჩენილ შეკითხვებს სამხედრო მიმომხილველი გიორგი კობერიძე პასუხობს.

კავშირის ერთ-ერთი წევრი, არქეოლოგი, პროფესორი ნოდარ ბახტაძეა. მისი თქმით, პროფესიულ კავშირს ეროვნული მუზეუმის სამეცნიერო კორპუსი ქმნის, თუმცა ამ გაერთიანებაში შესვლა მეცნიერების, კულტურისა და განათლების სფეროში დასაქმებულებსაც შეეძლებათ.

17 მაისს ჰომოფობიასთან, ტრანსფობიასთან და ბიფობიასთან ბრძოლის საერთაშორისო დღეს, „თბილისი პრაიდმა” გამართა პანელური დისკუსია  სახელწოდებით „17 მაისი: მეხსიერება და პერსპექტივები”.

დღევანდელი ეპიზოდი 2012 წლის ტრეკით „სისტემა უნდა დაინგრეს” ფრაგმენტით დავიწყეთ. თქვენ უსმენთ ფემინსტრიმს. მე თამო ვარ, ნინოსთან და ჩვენს სტუმართან ერთად შევეცდებით გავიხსენოთ ენაში გავრცელებული ფორმები, რომლებიც ძალადობას, ომს და სხვა სახის ტრაგედიებს ეხმაურება.

თეორიული ფიზიკოსი ლეონარდ სასკინდი მეცნიერებას ადარებს ცხენს, ხოლო ფილოსოფიას ამ ცხენზე გამობმულ ეტლს, რომელიც მხოლოდ მეცნიერების პროგრესის ხარჯზე მიიწევს წინ.

დამოუკიდებლობაზე და სახელმწიფოებრიობაზე ლაპარაკი შეუძლებელია თავისუფლების გარეშე. ამიტომ გვინდა, რომ უკრაინის თემას სიმბოლურად ამ ფორმატის ფარგლებშიც გამოვეხმაუროთ და ჩვენს დასკვნითი ღონისძიებაზე მწერალთა სახლში ქართველი პოეტები უკრაინელი პოეტების ლექსებს წაიკითხავენ.

„აპრიორი უნდა მივიღოთ, რომ დანაკარგები არის და დავგეგმოთ, რას ვაკეთებთ იმისათვის, რომ ეს დანაკარგები დავძლიოთ... დღეს ჩვენ შეგვიძლია გავაკეთოთ სადიაგნოსტიკო ტესტი, რომელიც გვეტყვის სტანდარტთან მიმართებაში, სად არიან მოსწავლეები, მაგრამ დანაკარგზე და მის სიზუსტეზე საუბარი, რა თქმა უნდა, შეუძლებელი იქნება“.

ბიძინა არჩევნების საღამოს შეხვდება ჰაერში - ტყუილად კი არ აქებდა ზურა ადეიშვილს 2012-ის 2 ოქტომბერს დილიდან, რომ გაიგო, გაფრინდაო. ყველაზე ჭკვიანი კაცია იმ ხელისუფლებიდანო.

დიდი დროს უთმობდა პიანისტთა მომავალ თაობის აღზრდასაც. 1991 წელს იგი დაინიშნა პროფესორად ინდიანას უნივერსიტეტის სამხრეთ ბენდში და შექმნა სასწავლო გარემო, რომელიც გამორჩეულია თავისი უნიკალური პედაგოგიური კონცეფციით. ლექსო თორაძის საფორტეპიანო სტუდიის წევრები მაღალი კლასის პიანისტებად ჩამოყალიბდნენ, რომელმაც საერთაშორისო დონეზე კრიტიკოსების დიდი მოწონება დაიმსახურეს.

ეს არის ერთმნიშვნელოვანი დასტური, რამდენად ცდება სახელმწიფო, როდესაც ცდილობს, ქართული საზოგადოება ბარბაროსების ერთობად დასახოს და როგორ მანიპულირებს ამით თვითონ. ასევე დასტურია იმის, რომ ყოველგვარი ლაპარაკი, თითქოს არაფრის კეთებას არ აქვს აზრი და ფარ-ხმალი დავყაროთ,  წავიდეთ ემიგრაციაში ყველანი, მსუბუქად რომ ვთქვა, შეცდომაა.

მე ისე გავატარე ბავშვობა, რომ პურის რიგში დგომა არ დამჭირვებია. მიუხედავად ამისა, როცა საკმარისად გავიზარდე, სიარული, ლაპარაკი და სიფრთხილე ვისწავლე, ხანდახან მაღაზიაში მაგზავნიდნენ ძეხვის, შოთისა და კარაქისთვის. დედაჩემს დამხმარე სჭირდებოდა და მეც, როგორც უფროსმა გოგომ, ეს როლი ავითვისე.

მასკოლოსა და დიურასის ბინა პარიზელ ინტელექტუალთა თავშეყრის ადგილად იქცა. გატაცებით საუბრობდნენ ლიტერატურაზე, ხელოვნებასა და პოლიტიკაზე. 1943 წელს ქალმა თავისი სადებიუტო რომანი გამოსცა. მეორე მსოფლიო ომისას დიონის მასკოლოსა და რობერ ანთელმთან ერთად გახდა საფრანგეთის „წინააღმდეგობის მოძრაობის“ აქტიური წევრი.