ბოლო პერიოდში შეცვლილი რეალობისა და დიდი გამოწვევების საპასუხოდ, ჯერ კიდევ გასულ წელს, საქართველოს ბანკმა წამყვან საკონსულტაციო და რეკრუტინგულ კომპანია ინსორსთან თანამშრომლობით პროექტი - „მომავლის პროფესიების“ განხორციელება დაიწყო. 

იმისთვის, რომ სტამბოლის კონვენციის სიკეთეები ხელშესახები გახდეს ქალებისთვის საქართველოში, მის კვალდაკვალ უნდა განვითარდეს  საქართველოს სასამართლო პრაქტიკაც. 

ფილოსოფია არ არსებობს როგორც რაღაც დისციპლინის ერთიანი გაგება, ის განუწყვეტლივ სახეს იცვლიდა, მიზანსაც, თვითგანმარტებასაც და რასაკვირველია საზოგადოებაში მონაწილეობის შინაარსსაც

ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის საგზაო უსაფრთხოების უკანასკნელი ანგარიშის თანახმად, საგზაო შემთხვევების შედეგად დღეში საშუალოდ 300-ზე მეტი ადამიანი იღუპება, ხოლო წელიწადში – 1.35 მილიონზე მეტი. ამ მაჩვენებლის ნახევარზე მეტს ქვეითები, ველოსიპედისტები და მოტოციკლეტისტები წარმოადგენენ.

ელიან, რომ თუ ოდესმე ცვრიან ბალახზე ფეხშიშველს გამოეღვიძებათ, ეცოდინებათ, რომ ფეხსაცმელი გვერდით უდევთ, რომ მათი მამული თანასწორი საზოგადოებაა, სადაც მათ არავინ ატყუებს, არ ჩაგრავს და რომ სიცოცხლე გზა, მოძრაობა და ცვლილებებია.

ახლაც ისეა, რომ ფეხბურთი უემბლიზე. დაბრუნდა, მაგრამ, აბა, თუ მართლა დაბრუნდა.

ერთმნიშვნელოვნად, „ნამე“ ზაზა ხალვაშის საუკეთესო ფილმია და მხოლოდ მწუხარედ და დანანებით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ უკანასკნელიც! 62 წლის რეჟისორს არ დასცალდა ახალი, სრულმეტრაჟიანი ფილმის დასრულება სახელწოდებით „წვიმა ორ ნაპირზე“ (საქართველოსა და ლიეტივას ერთობლივი კოპროდუსცია) რომლის გადაღებაც ჯერ დასრულებული არ ჰქონდა.

„ყოველთვის ასეთი სევდიანი იყო მზის ჩასვლა?“ – კითხულობს ჩემი გერმანელი ფლეთმეითი ანტონი, რომელიც გრანადაში თებერვალში ჩამოვიდა. იქამდე რამდენიმე თვე ერასმუსის პასუხს ელოდა. ამბობს, რომ დადებითი პასუხის შემდეგ ხშირად ესიზმრებოდა, უფრო ხშირად კი წარმოიდგენდა, როგორი იქნებოდა მისი ესპანური თავგადასავალი – ამას არ ველოდი! ამას არავინ ველოდით!

დიახ, მხედველობაში მაქვს ვითომ საწყალი და ვითომ საცოდავი. ეს „ვითომ” ბავშვების საყვარელი სიტყვაა. აბა, გაიხსენეთ, ბავშვობაში რომ სახლობანას, ომობანას, დამალობანას თუ სხვა „ობანას” თამაშობდით და წარმოსახულ სამყაროს აგებდით: ვითომ შენ ხარ მამა და მე – დედა. ვითომ ომია და სანგრებში ვართ დამალული.

საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ რუსეთმა კოლონიალიზმის ახალი მოდელი შეიმუშავა. იგორ გაიდარისა და ანატოლი ჩუბაისის „ლიბერალური იმპერიის“ კონცეფცია გულისხმობდა ძველი ტერიტორიების ეკონომიკურ და კულტურულ დამორჩილებას. პუტინიზმის ამ ეტაპზე კი გადაწყდა პოლიტიკური სინქრონიზაციის გზით ტერიტორიების ღიად შემოკრება.