ღამე რამდენჯერმე გაგვაღვიძა განგაშის სირენებისა და დაბომბვის ხმამ, მაგრამ ლოგინიდანაც აღარ ავმდგარვართ... მიხასი,  ულიანა და ბავშვებიც კი არ გამოსულან საძინებლიდან და ჩვენ რაღა გვრჯიდა ამ ბერიკაცებს,  რომ წამოვმხტარიყავით...

თუ ლისის ტბის ტყიან ნაწილზე ასულხართ და  ფერდობზე შემდგარს მთელი სივრცისთვის ერთიანად მოგივლიათ თვალი, უსათუოდ ჩემსავით გაიფიქრებდით - რა კარგი იქნებოდა აქ ტყე-პარკის გაშენებაო. ხომ ასეა?- ყველასთვის არა!

მასობრივმა წყალდიდობებმა ასობით ადამიანის სიცოცხლე შეიწირა გერმანიასა და დასავლეთ ევროპაში, ხოლო ჩინეთსა და ინდოეთში მთელი სოფლები წალეკა ძლიერმა წვიმებმა. უზარმაზარი ზომის სეტყვა დაატყდა თავს იტალიას ზაფხულის შუა პერიოდში; ბრიტანეთისა და შვეიცარიის მოსახლეობა გაოცებით ადევნებს თვალს მოულოდნელ და უკონტროლო, წვიმიან ამინდს.

როგორც ჭიათურელი მაღაროელები მუშაობენ მიწის ქვეშ მუხლამდე წყალში,  ასე უდგება თანდათან წყალი პეტრიაშვილის გაერთიანებულ პროფკავშირებს. 

ნაბიჯ-ნაბიჯ უნდა გავჯანსაღდეთ, დავაბრუნოთ ჩვენს ყოფიერებაში და ცნობიერებაში პასუხისმგებლობის გრძნობა, მისი ფასი არაფერია, თავისუფლება პასუხისმგებლობის გრძნობის გარეშე არ არსებობს.

ყველაზე მეტად ის შეგრძნება მენატრება.. აი ძილის წინ უკვე გათენებას რომ ველოდებოდი, ერთი სული, რომ მქონდა მალე გამეღვიძა, ავმდგარიყავი და ისევ დაცულ ტერიტორიებზე წავსულიყავი. დღესაც ასე ვარ, ამდენი წლის შემდეგაც.. სიყვარულს არაფერი აკლდება.. ზუსტად ვიცი, როცა გაიცნობ შენც შეგიყვარდება.

ახლა საქართველოში გაფიცვაზე იმდენს ლაპარაკობენ, რამდენიც არასდროს ულაპარაკიათ.  გაფიცვა გახდა პოლიტიკური ცვლილებების მთავარი იმედი.

    დილით სახლი ცარიელი დაგვხვდა – მიხასი და ულიანა სამსახურებში; ბავშვები საბავშვო ბაღში... მე და  გოგამ მორჩენილი  „ჰორილკა“ მოვიპარეთ, ეზოში დავსხედით, ღმერთი ვახსენეთ, დავლიეთ და მობილურები ისე ფრთხილად გავხსენით, როგორც სეკას კარტს ვხსნიდით მე და ზეზვა პატაშური, ჩვენს ბიჭობაში  მთაწმინდელ შულერებთან თამაშისას.