ბლოგი
მოცემულ მომენტში ჩემი, როგორც მოქალაქის, ამომრჩევლის, ჟურნალისტის მთავარი პრეტენზია არის ის, რომ არც ხელისუფლება, არც ოპოზიცია საერთოდ არ გრძნობს თავს ანგარიშვალდებულად ხალხთან, საზოგადოებასთან, მედიასთან.
ჩვენი მიზანი სოციალური სახელმწიფოს შენებაა, სადაც მდიდარი გადაიხდის მეტს, სიღარიბე კი არ იარსებებს სწორედ იმ რესურსების წყალობით, რომელთა ამოტუმბვასაც "ღარიბი" საქართველოს მილიონერები და მილიარდერები ეწევიან.
ბოდიში არავის მოუხდია არც თინასთვის, არც ელენესთვის არც მშობლებისთვის და დიდი გულისწყრომით უნდა ვაღიაროთ - ეს ალბათ იმიტომ, რომ როგორც ტიტუს მაქციუს პლავტუსი იტყოდა -„ადამიანი ადამიანისთვის მგელია!“
ბავშვობიდან ჩემს მამოძრავებელ ძალას კომუნიკაცია და ადამიანებთან ურთიერთობა წარმოადგენდა. ახლაც სწორედ ეს ყველაფერი მეხმარება ჩემს ყოველდღიურ საქმიანობაში, რაც უდიდეს სიამოვნებას მანიჭებს.
გერმანიაში გაფიცვების დაბალი მაჩვენებელი თანამშრომლობის კორპორატიული კულტურის ერთ-ერთი მთავარი მიღწევაა: მაშინ, როდესაც, მაგალითად, საფრანგეთში წელიწადში გაფიცვების საშუალო რაოდენობა 118 დღეა, იგივე გაანგარიშებით, გერმანიაში გაფიცვის დღეების რაოდენობა მხოლოდ 16-ია
p.s. გუშინ საქართველოს პარლამენტმა განაახლა საშემოდგომო სესია. Ძვირფასო პარლამენტის წევრებო, ნუ გადადებთ საგზაო მოძრაობის კანონის მიღებას, რომელმაც ყველა კომიტეტის მოსმენა გაიარა. მისი მიღებით, თქვენ დაიცავთ უამრავი ადამიანის სიცოცხლეს!
ტყუილი ვერასდროს იქცევა რეალობად, ილუზია ვერასდროს გახდება სინამდვილე,
დისკრიმინაცია, არაადაპტირებული სამუშაო გარემო და პირობები, სტიგმა და სტერეოტიპები შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირების დაბრკოლებათა მხოლოდ ნაწილია, რომელსაც ისინი დასაქმებამდე ან სამუშაოზე აყვანის შემდგომ აწყდებიან.
თუკი გსურთ, ასეთი ადამიანის განსაკუთრებულად გროტესკული სახე იხილოთ, აუცილებლად უყურეთ „სპარის“ მმართველი დირექტორის ინტერვიუს „TV პირველის“ ეთერში. ამ ინტერვიუმ გამაცოფა.
ხუმრობით, წარმოვიდგენ ხოლმე, ერთ დღეს როგორ სკდება დედამიწა სიცილით და იფანტება გალაქტიკაში ერთ დიდ კოსმიურ გადახარხარებად.