p.s. გუშინ საქართველოს პარლამენტმა განაახლა საშემოდგომო სესია. Ძვირფასო პარლამენტის წევრებო, ნუ გადადებთ საგზაო მოძრაობის კანონის მიღებას, რომელმაც ყველა კომიტეტის მოსმენა გაიარა. მისი მიღებით, თქვენ დაიცავთ უამრავი ადამიანის სიცოცხლეს!

გულზე ხელი დაიდეთ, ან თუ გნებავთ ნუ დაიდებთ, ისე თქვით, რამეს თუ გეუბნებათ სახელი და გვარი - ნაჩო დუატო? სტაჟიან ბალეტომანებს, მრავალგზის პუანტგაცვეთილებს, თანამედროვე ცეკვით გატანჯულებს, ჟიზელის საფლავზე აღმართული ჯვარცმიდან გარდამოხსნილებს და კირკიტა კრიტიკოსებს, მაინცა და მაინც არ ვგულისხმობ...

სოფელში მთის აფეთქება და მთელი ხეობის მისაკუთრება,  ქალაქში უმუშევრობა და ადამიანის ცხოვრებისთვის   შეუსაბამო ხელფასები, ოლიგოპოლიური ფასები წამლებსა პროდუქტებზე, საჯარო სივრცეების მისაკუთრება, სათამაშო ბიზნესის ყვავილობა და სხვა - ერთი სენის სხვადასხვა გამოვლინებებია.

სულ ახლახანს საწყალი მღვდელი დაავადდა და მგონი, მასთან ერთად სტიქაროსანიც. დღეს რაღაც ვიდეო ვნახე, პატარა ბავშვი დგას და ამბობს, რაც საპატრიარქოს კურთხევა იქნება, მაგას ვიზამთო. მერე შუა ხნის მამაკაცი გამოვიდა - თუ წირვა შეწყდება, სულიწმინდა დაგვტოვებს და ცეცხლის წვიმა წამოვა ციდანო.

შენ და შენი ტოლი ქართველი გოგოები და ბიჭები სუპერმარკეტებსა და კაფეებში სამუშაოდ ხშირად იმიტომ კი არ მიდიხართ, რომ, როგორც იტყვიან, თქვენი ფული გქონდეთ. უფრო იმიტომ, რომ ოჯახს სწავლის საფასურის ტვირთი შეუმსუბუქოთ ან შიმშილისა და გადასახადების გადაუხდელობისგან დააზღვიოთ. მაგრამ ამ სამუშაოს გამო, სწავლასაც მოსწყდით, არც ადამიანური ცხოვრებისთვის საკმარისი ფული გაქვთ და ხვალინდელი დღის შიშით სულ უფრო და უფრო იქუფრება თქვენი იმედის ცა.

ამ კვირაში რამდენჯერმე მომიწია ბრუკლინში ერთ-ერთი ყველაზე დიდ საავადმყოფოსთან მანქანით გავლა. საავადმყოფოს გარშემო ყველგან დიდი კარვებია გაშლილი, ზუსტად ისე, როგორც საომარ ზონებში. საველე ჰოსპიტალი მოაწყვეს ცენტრალურ პარკშიც. ექიმები სატელევიზიო ინტერვიუებში ერთხმად ამბობენ - ისინი არიან ომის პირობებში.

გასაუბრებიდან მისტუმრებდნენ დამსაქმებლების მიერ კარგად აპრობირებული და დაზეპირებული ფრაზით: „კარგი ადამიანი ხართ, მაგრამ ჩვენ გარემო არ გვაქვს „თქვენისთანა“ ადამიანებისთვის ადაპტირებული და შესაბამისად, თქვენი დასაქმება შეუძლებელია“

ასეთი კომპანიები არსად ჩქარობენ მშრომელებთან შრომითი ურთიერთობის აღიარებას. პრობლემაც მაშინ იჩენს თავს, როცა მშრომელს, ბუნებრივად, შრომითი გარანტიით სარგებლობის საჭიროება ექმნება

და მაშინ კაპიტალიზმი თავად გამოდის  მხეცი, რომელიც ბატონობს ადამიანის ყოველდღიურ ცხოვრებაზე  სტიქიური, შემაშინებელი, შემზღუდავი ძალის სახით; ისეთი საზოგადოებრივი ურთიერთობების სახით, რომელიც  აფერხებს ადამიანთა სახეობის პროგრესს.

ამ დაკვეთის შესრულებას ნამდვილად სჭირდება მიხეილ სააკაშვილის ფიგურის მიმართ კონსენსუსის მიღწევა, ახალი პოლიტიკური დღის წესრიგის შექმნა, რაც პრობლემებზე (და არა პიროვნებებზე) ორიენტირებული პოლიტიკის წარმოებას გულისხმობს.

ავადმყოფობას უკვალოდ არ ჩაუვლია. დეპრესია და რეციდივის შიში, გრძელი სიის ყველაზე მნიშვნელოვანი ასპექტებია, თუმცა მე უკვე ყველაფრისთვის მზად ვარ. ვიცი, რომ აღარაფერი მოხდება, თუმცა რომც მოხდეს, მე უკვე იმუნიტეტი მაქვს. საკუთარი თავისა და ტკივილის მართვაც დიდი ხანია, ვისწავლე.